[Άνοιγμα]
Στην Πηγή
Μπορούμε να Πούμε Καλημέρα και να Χαιρετίσουμε αυτήν την ομάδα στρατιωτών…
Όλοι γνωρίζετε πως όταν ένας στρατιώτης πέφτει, αντικαθίσταται αμέσως – αυτό σημαίνει ‘μην προσκολλάστε πάρα πολύ στην προσωπική σας ταυτότητα στη ζωή’…
Είναι πάντα καλό, περιστασιακά, να κάνετε θεώρηση του εαυτού σας από απόσταση, να διατηρείτε αίσθηση του χιούμορ και, πάντοτε, συγχώρηση – μπορείτε να πείτε πως αυτός είναι ένας γενικός κανόνας της οντότητας, οποιασδήποτε οντότητας… όταν θεωρείτε τον εαυτό σας από μακριά, είστε πιο κοντά στην οντότητά σας…
Όλοι γνωρίζετε πως έχετε συγκεκριμένα γνωρίσματα ως προς την προσωπικότητα – πολλές φορές μεταφέρονται στην επόμενη προσωπικότητα και μετά στην επόμενη δημιουργώντας έτσι ομοιότητες στις μετενσαρκωμένες προσωπικότητες, ας τις πούμε έτσι… αν υπάρχει κάτι στην προσωπικότητά σας με το οποίο προχωράτε δύσκολα, το οποίο δεν εγκρίνετε αλλά επικρίνετε, κάτι που θέλετε να ρυθμίσετε, ίσως το κατορθώσετε σήμερα… ο Σπαρτιάτης ο οποίος σας συνοδεύει είναι διαθέσιμος να σας βοηθήσει να γίνετε καλύτερα άτομα, να σας βοηθήσει να απομακρύνετε κάτι από την προσωπικότητά σας το οποίο βλέπετε οι ίδιοι πως δεν σας βοηθά πραγματικά να εξελιχθείτε – την σκιά σας…
Επειδή, αν το καταφέρετε σ’ αυτήν την ζωή, όταν επιστρέψετε, εάν επιστρέψετε σε μιαν άλλη ενσάρκωση, δεν θα φέρετε μαζί εκείνο το γνώρισμα – κατανοείτε;
Έτσι, μπορείτε, για λίγα λεπτά, να σκεφτείτε κάτι στον εαυτό σας για το οποίο εύχεσθε να ήταν διαφορετικό… αν είστε τόσο αλαζόνες που δεν μπορείτε να βρείτε κάτι που δεν σας αρέσει, μπορεί να βρείτε κάτι στο φυσικό σας σώμα που θα θέλατε να αλλάξετε: ίσως θα θέλατε περισσότερο ύψος ή λιγότερο βάρος ή περισσότερες καμπύλες σαν γυναίκα – βρείτε κάτι που θέλετε να διαφοροποιήσετε…
Θα ανεβείτε στον Χώρο καλύπτοντας όσο περισσότερο μέρος του μπορείτε σήμερα… ο Σπαρτιάτης θα εργαστεί με όσους συναντήσετε στην πορεία σας… μπορείτε να ρίξετε μια ματιά στα 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα αν δεν μπορείτε να βρείτε κάτι… ίσως διαλέξετε την έπαρση, επομένως, καθώς θα ανεβαίνετε, ο Σπαρτιάτης θα εργάζεται με την έπαρσή σας… αν συναντήσετε άλλον άνθρωπο στον δρόμο σας, ο Σπαρτιάτης θα εργάζεται πάνω στην έπαρση εκείνου…
Γνωρίζετε όλοι τα αποκαλούμενα ‘7 Θανάσιμα Αμαρτήματα’;
Διερευνήστε τα: Περηφάνεια, Λαιμαργία, Απληστία, Λαγνεία, Φθόνος, Οργή, Οκνηρία, και δείτε αν έχετε κάποιο από αυτά στο πεδίο σας… γνωρίζετε γιατί τα αποκαλούν Τα Επτά θανάσιμα Αμαρτήματα: αν τα φέρετε για ολόκληρη τη ζωή σας, δεν θα καταστείτε φωτισμένοι – είναι μια σκιά που πορεύεται σε απευθείας σύνδεση με τον Θεό… ας πούμε πως όλα τους είναι πολύ ανθρώπινα…
Επομένως, πηγαίνοντας στον Χώρο, θα έχετε την προσοχή σας στο να απομακρύνετε εκείνην την ενέργεια από το πεδίο σας και ο Σπαρτιάτης θα σας επιβοηθά…
Ο Χώρος έχει καθαριστεί από την ενέργεια των ανθρώπων οι οποίοι ανεβαίνουν με εκείνα τα αμαρτήματα…
Πρώτα, θα έρθετε στην πηγή εκεί πέρα – ή ό,τι έχει απομείνει από αυτήν, και Εμείς θα Βοηθήσουμε τον καθένα σας να διεξαγάγει αυτήν την Επιχείρηση… θα σας Συναντήσουμε στην κορυφή, επομένως ανεβείτε μέχρι πάνω, μετά το Θέατρο, στο Στάδιο, και Εμείς θα σας Συναντήσουμε εκεί όπου θα Ξεκινήσουμε άλλη Επιχείρηση την οποία θα διεκπεραιώσετε κατά την κάθοδό σας, ως το δώρο που θα λάβετε για την παράδοση τους αμαρτήματός σας, όπως ονομάζεται…
Ερωτήσεις;
– (Χ.) Ν ακολουθήσουμε το μονοπάτι ή να διασκορπιστούμε καλύπτοντας όσο γίνεται περισσότερο χώρο;
– Ακολουθήστε το ένστικτό σας… αν νοιώσετε πως χρειάζεται να σταματήσετε κάπου εκτός μονοπατιού, κάντε το… αν νοιώσετε πως θέλετε να ασκηθείτε τρέχοντας προς την κορυφή, εμπρός… όταν μπείτε στον Χώρο, σταματήστε και επιτρέψτε στον πολεμιστή σας, στον Σπαρτιάτη σας να βρίσκεται ξεκάθαρα παρών μαζί σας και να περπατάτε μαζί… αν θέλετε να μιλήσετε, μιλήστε σ’ εκείνον αλλά σε κανέναν άλλον μέχρι να φτάσετε στην κορυφή – μετά μπορείτε να μιλήσετε μεταξύ σας…
Και, ξέρετε, όταν μιλήσετε στον Σπαρτιάτη σας, μπορεί να σας μιλήσει και εκείνος… μπορεί να πείτε ‘πραγματικά θέλω ν’ απαλλαγώ απ’ αυτήν την οκνηρία που νοιώθω σχετικά με την ολοκλήρωση αυτού του σχεδίου, τι πιστεύεις;’ Και πιθανόν να πάρετε απάντηση… να έχετε παιχνιδιάρικη διάθεση και εμπιστοσύνη για οτιδήποτε συμβεί… είναι πάντα σημαντικό σ’ αυτές τις Τελετές να φέρνετε μαζί σας την παιδιάστικη φύση σας – Εμείς δεν Είμαστε σοβαροί, Είμαστε; Και, Παρακαλούμε, απολαύστε τον Χώρο καθώς θα ανεβαίνετε…
– (Ρ.) Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε παραπάνω από ένα αμάρτημα;
– Ασφαλώς… μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και τα επτά αν μπορείτε να τα βρείτε στο πεδίο σας – ίσως, όμως, χρειαστείτε επτά Σπαρτιάτες… θα έρθουν αρκεί να ζητήσετε ‘Χρειάζομαι περισσότερη βοήθεια, χρειαζόμαστε περισσότερους στρατιώτες’…
– (Δ.) Επιλέγουμε Σπαρτιάτη και όχι Αθηναίο ή Θηβαίο ή Κορίνθιο επειδή χρειαζόμαστε πολεμιστές μόνον;
– Όχι, επειδή Ήρθαμε από τις Θερμοπύλες χθες και εκείνοι ήταν διαθέσιμοι, ας πούμε… μέσα στον Σπαρτιάτη ενυπάρχει πάντα το πνεύμα του πολεμιστή… αναγνωρίζονται ως πολεμιστές ακόμη και σήμερα στον σύγχρονο κόσμο… η λέξη Σπαρτιάτης προσδιορίζεται ακόμη και στην αγγλική γλώσσα: ο σπαρτιατικός τρόπος ζωής, μινιμαλισμός…
Όταν εκπαιδεύονταν οι Σπαρτιάτες, η εκπαίδευσή τους δεν αφορούσε μόνον την μάχη, αφορούσε και την φώτιση… όλοι γνωρίζετε πως το να ζεις τη ζωή σου απαιτεί μαχητικό πνεύμα, έτσι δεν είναι; Δεν μπορείς να παραδοθείς, δεν μπορείς να παραδίδεσαι στη μιζέρια – χρειάζεται να επιλέγεις κάθε μέρα να είσαι θετικός και ενθουσιώδης, ασχέτως του πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση… έτσι, στον σπαρτιατικό τρόπο ζωής οι δυσκολίες δημιουργούνταν προκειμένου το υποκείμενο να μπορεί να επιλέξει τη διατήρηση του μαχητικού πνεύματος στη ζωή…
– (Εφ.) Είναι πιθανόν κατά τη διαδικασία να μετακινηθούμε σε άλλο αμάρτημα έχοντας ολοκληρώσει το πρώτο;
– Μπορείτε να επιλέξετε το αν θα φέρετε όλο το πακέτο στην αρχή ή το αν θα το πάτε ένα- ένα… πριν μπείτε στον Χώρο, θα έπρεπε να ξέρετε με πόσα θα εργαστείτε έτσι ώστε να μπορέσετε να συγκεντρώσετε τους ανάλογους Σπαρτιάτες…
Ρωτάς ‘Θα ξέρω πότε να σταματήσω;’
θα Απαντήσουμε ‘Δεν Ξέρουμε’… έχει να κάνει με το πόσο εστιασμένη είσαι, πόσο προτίθεσαι, πόσο πολύ πιστεύεις σε ό,τι κάνεις, πόση επίγνωση έχεις ως προς το τι κατατρώει την εξέλιξή σου, ας την πούμε έτσι…
Μερικοί δεν θέλουν να εγκαταλείψουν την λαιμαργία τους – και αυτό είναι αποδεκτό… απλώς σημαίνει πως θα επιστρέψουν στη ζωή για να το ξαναδουλέψουν: ίσως να θυμάσαι τη ζωή που λιμοκτονούσες, οπότε χρειάζεται να φας πολύ σ’ αυτή τη ζωή προκειμένου να την ισορροπήσεις… και μετά επιστρέφεις και γίνεσαι φωτισμένος αν το επιλέξεις…
Ξέρετε, ίσως να μην αντιλαμβάνεστε πως η εξέλιξη του πνεύματος είναι επίσης θέμα ελεύθερης βούλησης και επιλογής για τον άνθρωπο…
η γη είναι όμορφο μέρος: ίσως, επιθυμείτε να επιστρέψετε… ίσως, απλώς θέλετε να πάτε να απολαύσετε τη φύση σήμερα και να ξεχάσετε όλη αυτή την διασκέδαση…
Δεν εξαρτάται από Εμάς! Εμείς το Προσφέρουμε, Βοηθάμε – δεν Μπορούμε να το Κάνουμε να συμβεί…
– (Εφ.) Καθώς θα ανεβαίνουμε είναι καλύτερα να είμαστε κοντά σε άλλους ή να μείνουμε στο μονοπάτι μας;
– Μείνετε στο μονοπάτι σας… δεν χρειάζεται να αποφεύγετε τους άλλους…
– (Β.) Αναφέρατε την απομάκρυνση πραγμάτων τα οποία δεν μας ωφελούν – ποια η θέση Σας για την ύπνωση ως τρόπο απομάκρυνσης μπλοκαρισμάτων ή φόβων ή ψυχοσωματικών θεμάτων;
– Ρωτάς αν είναι αποτελεσματική; Εξαρτάται από τον χαρακτήρα… όλοι σας περνάτε έναν αριθμό ωρών υπνωτισμένοι κατά τη διάρκεια την καθημερινότητάς σας… εξαρτάται από το τι θέλετε να χρησιμοποιήσετε ως υπνωτιστή: την τηλεόραση, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, το ηλιοβασίλεμα… επομένως αν αντιληφθείτε πως έχετε κάτι το οποίο θέλετε να απομακρύνετε, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αποτελεσματικά την ύπνωση, λειτουργεί… έχει, επίσης, να κάνει με το πόση θέληση έχετε σαν άτομα για να το επιτρέψετε να συμβεί… υπάρχει μεγάλο θέμα ελέγχου σε πολλούς ανθρώπους και αυτό είναι η έπαρση – για να είναι αποτελεσματική η ύπνωση, χρειάζεται να αφήσετε την έπαρση…
(μια γάτα νιαουρίζει τριγύρω) Τώρα αυτό το πλάσμα θέλει να εξελιχθεί, ξέρετε… γι αυτό αρχίζει το τραγούδι ‘βοηθήστε με’ και, ασφαλώς, θα εξελιχθεί αφού ήρθε σ΄αυτόν τον Κύκλο… δεν χρειάζεται να λυπάστε γι αυτό το πλάσμα, να νοιώθετε ευτυχισμένοι – είναι μια έξυπνη γατούλα…
Εντάξει, θα Μιλήσουμε ξανά στην κορυφή κι εσείς πάρτε χρόνο να σκεφτείτε πάνω σε τι θα δουλέψετε σήμερα, επειδή ο πρώτος καθαρισμός θα γίνει στην πηγή που απέμεινε και θα σας Συναντήσουμε εκεί… επομένως, λίγα λεπτά για να βρείτε τον εαυτό σας…
[Πέρας]
Κοντά στο Στάδιο
Δεν χρειάζεται να είστε τόσο σοβαροί, ξέρετε…
Ο Χώρος σήμερα είναι πολύ ανοιχτός, ελάχιστοι άνθρωποι παρεμβαίνουν στις κινήσεις σας…
Θέλουμε, καθώς κάθεστε, να φαντάζεστε πως η γη γειώνεται μέσα στο σώμα σας – αυτό σημαίνει πως όταν εισπνέετε, τραβάτε την ενέργεια προς τα πάνω, μέσω της σπονδυλικής στήλης έτσι ώστε να φέρνετε τον χρυσό των Δελφών στο σώμα σας ή το φως των Δελφών ή του ίδιου του Απόλλωνα ο οποίος αναπαύεται εδώ…
Οπότε ας Μιλήσουμε πρώτα για την άσκησή σας… έτσι όταν Κλείσουμε τον Κύκλο, θα κάνετε περί τις 10 εισπνοές οι οποίες θα ανεβάσουν την ενέργεια, θα την ανεβάσετε μέχρι πάνω από το τσάκρα του στέμματος – θα έχετε μια αίσθηση ανοίγματος πάνω από το κεφάλι… κατεβαίνοντας από αυτήν την περιοχή, θα γειώνετε την ενέργεια: με κάθε βήμα που κάνετε, θα κινείτε αυτήν την Δύναμη, μέσω του σώματός σας, πίσω στη γη χωρίς να κάνετε καμμιά προσπάθεια, χωρίς καμμιά πρόθεση – θα συμβαίνει αυτομάτως…
Αυτό δεν σημαίνει πως αφού εισχωρήσει μέσα σας, το επιστρέφετε – παρόλο που αυτό συμβαίνει… κατά τη διαδικασία θα ανοίγετε τα ανώτερα τσάκρα καθαρίζοντας όλα τα κατώτερα και λαμβάνοντας το δώρο μαζί σας… να έχετε την επίγνωσή σας αφυπνισμένη όσον αφορά τις Τελετές που Έχουμε κάνει αυτές τις δυο μέρες μαζί σας… να έχετε το νου σας ως προς εκείνα τα χαρακτηριστικά τα οποία προσπαθείτε να ισορροπήσετε, για το αν εμφανίζονται ή εξαφανίζονται… όσον αφορά τους Σπαρτιάτες, θα τους αφήσετε εδώ ή εκείνοι θα σας αφήσουν εδώ…
Κατανοείτε όλοι; Αρκετά απλές οδηγίες, αλλά το αποτέλεσμα μπορεί να εδραιωθεί βαθιά στο πεδίο σας …
Άλλες ερωτήσεις;
– (Δ.) Θυμάμαι μια παρόμοια άσκηση στην Ακρόπολη πριν μερικά χρόνια κατά τη διάρκεια της οποίας μας ζητήθηκε να αφήσουμε μέσα στον Παρθενώνα ένα κομμάτι της οντότητάς μας – τι σημαίνει το να αφήνουμε πίσω μας κομμάτια μιας προηγούμενης ζωής καθώς προχωρούμε;
– Ο Σπαρτιάτης που κλήθηκε, θα αποχωρήσει αυτομάτως – η συμφωνία ολοκληρώθηκε, μπορείτε να πείτε… όσοι από σας έχετε την προσωπική σας σύνδεση με έναν Σπαρτιάτη στον τροχό των ενσαρκώσεων, θα νοιώσετε ένα άδειασμα το οποίο θα εμφανισθεί μετά από αυτήν την Τελετή – τότε μπορείτε να το γεμίσετε και Προτείνουμε να το συμπληρώσετε με Αγάπη…
οι Σπαρτιάτες είχαν μια ιδιαίτερη σχέση με την Αγάπη: δεν πίστευαν σε αισθήματα και προσκολλήσεις…
Κάθε Τελετή σχεδιάζεται μεμονωμένα, δεν ακολουθούν, κατ’ ανάγκην, η μια την άλλη… ίσως έχουν όλες μια ομοιότητα ως προς τον στόχο, ο οποίος είναι το Γνώθι Σαυτόν, αλλά δεν χρειάζεται να συγκρίνονται μεταξύ τους, δεν υπάρχει λόγος, δεν κερδίζεται κάτι… Εμείς Φροντίζουμε να υπηρετούμε τον κάθε παρόντα σε κάθε Τελετή, Προσπαθούμε να κάνουμε την καθεμιά μοναδική και αποτελεσματική…
– (Δ.) Ρωτάω το αν ο στόχος είναι, σταδιακά, να ανακουφισθεί η προσωπικότητα από το βάρος προηγούμενων φορτίων, ας πούμε, προηγούμενων ζωών, με κάθε Τελετή…
– Ας μην χρησιμοποιήσουμε τη λέξη βάρος, ας πούμε πως φέρετε μαζί σας εκείνα τα πράγματα που θα σας είναι χρήσιμα στην παρούσα ζωή από άλλες, προηγούμενες ζωές… ας πούμε πως μόνον αυτή η ζωή υπάρχει – αν είστε παρόντες στη στιγμή, πολλές φορές άλλες υπάρξεις αφήνουν ένα είδος συναισθηματικού νέφους στην παρούσα στιγμή το οποίο ίσως θα θέλατε να καθαρίσετε… ίσως, το να υπάρχει μια έντονη επιρροή από μια Σπαρτιατική ζωή σας αποτρέπει από το να ανοίξετε ολοκληρωτικά την καρδιά σας σε μια σχέση αγάπης έτσι ώστε όταν έρθει ο καιρός της παράδοσης σε αυτόν που αγαπάτε, να δημιουργείτε πόλεμο ή μάχη ή αντίσταση – ίσως αυτό να είναι το νέφος… ίσως Έχουμε χρησιμοποιήσει τη λέξη βάρος ξανά… καθώς εξελίσσεστε, το παρελθόν χάνει την επιρροή του στο μέλλον…
– (Δ.) Αυτό ακούγεται πολλά υποσχόμενο…
– Κάποιος άλλος;
– (Χ.) Έχω μια ερώτηση σχετικά με τον κύκλο της ύπαρξης με σκοπό την φώτιση και παρόλο που πρόκειται για γενικευμένη ερώτηση, με απασχολεί εδώ και καιρό… πολλοί έχουν πει πως το να γνωρίζεις, το να κατανοείς το τέλος, σημαίνει να γνωρίζεις την αρχή – θα εκτιμούσα οτιδήποτε θα μπορούσατε να μας Πείτε σχετικά με την αρχή αυτού που κατανοούμε ως ζωή, ως ύπαρξη, ως ενσαρκώσεις…
– Η απάντηση ξεπερνά τη δυνατότητα κατανόησης του μυαλού… μπορείτε να πείτε ‘ο ήλιος ανατέλλει, ο ήλιος δύει’ – ποια η διαφορά;
– (Χ.) Η περίοδος δράσης που μεσολαβεί;
– Μια ζωή είναι σαν ‘ένα φύλλο που πέφτει από το δέντρο’… η ζωή σχετίζεται πολύ στενά με τη γη, έτσι δεν είναι; Χωρίς τη γη δεν θα είχατε αυτήν την ζωή, σωστά;
– (Χ.) Το αντιλαμβάνομαι όλο και περισσότερο… συμπεριλαμβανομένου και του ήλιου, φυσικά, ο οποίος συμπληρώνει το πεδίο της ζωής…
– Επειδή ο Ήλιος φέρνει το Φως – κι αν υπάρχει μια απλή απάντηση στην ερώτησή σου, αυτή είναι το φως… ας αλλάξουμε λίγο τη φράση λέγοντας πως ‘μια ζωή είναι σαν ένα φύλλο που πέφτει μια μέρα δίχως αέρα’…
– (Χ.) Είπατε νωρίτερα σήμερα πως επιλέγουμε την ύπνωσή μας, το κίνητρο της ύπνωσης, το οποίο μπορεί να είναι η τηλεόραση ή ένα παιχνίδι ή το ηλιοβασίλεμα, κι αυτό δημιουργεί το ερώτημα: τελικά αυτό είναι ύπνωση, και πρόκειται απλά για μια επιλογή το τι θα μας βγάλει από αυτήν;
– Δηλαδή ένα από τα 7 Θανάσιμα Αμαρτήματα τα οποία επίσης είναι υπνωτιστικά… μπορούν να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη στη ζωή κάποιου…
– (Χ.) Βεβαίως είναι υπνωτιστικά, κατ’ αρχήν…
– (Δ.) Επομένως, όλα έχουν να κάνουν με την οπτική του καθενός – και επιλογές υπάρχουν..
– Μπορείτε να αποφασίσετε το γιατί βρίσκεστε εδώ στον πλανήτη, μπορείτε να πάρετε αυτήν την απόφαση…
– (Χ.) Το κατανοώ αυτό και μπορώ να το εκτιμήσω σε ανθρώπους σαν και μας οι οποίοι μπορεί να αντιμετωπίζουμε συγκεκριμένες επιλογές και δυσκολίες που, όμως, δεν είναι εξουθενωτικές, ας πούμε, αλλά μπορώ, επίσης, να δω έναν πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων να συνεχίζει να δίνει τη μάχη της επιβίωσης, οπότε θα πρέπει να είναι πάρα πολύ δύσκολο γι αυτούς να κάνουν επιλογές άλλες που δεν θα αφορούν την επιβίωση…
– Μπορείς να δεχθείς πως έχεις ζήσει πολλές ζωές κατά τις οποίες η επιβίωση ήταν το μείζον θέμα;
– (Χ.) Ναι, φυσικά…
– Ίσως να έχεις προαχθεί σε μια θέση μεγαλύτερης επιλογής…
– (Αλ.) Και ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας προς την υπόλοιπη ανθρωπότητα η οποία αντιμετωπίζει μόνον την επιλογή της επιβίωσης;
– Ευγνωμοσύνη, φυσικά… επιλογή σας… εσείς επιλέγετε… δεν υπάρχει ‘πρέπει’… ποια θα πρέπει να είναι η στάση μας; Πέραν της ευγνωμοσύνης για το πού βρίσκεστε – και η ευγνωμοσύνη φέρνει ταπεινοφροσύνη, έτσι δεν είναι;
– (Εφ.) Δεν ξέρω αν έχω υπάρξει Σπαρτιάτης ή όχι, όμως στο μυαλό μου αυτό που με σταματά από το να νοιώσω αγάπη είναι αυτά τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα… μετά από όλη τη διαδικασία σήμερα, κατά την οποία πέταξα αρκετά από αυτά, θα γίνει πιθανό αυτό το αίσθημα για μένα;
– Ασφαλώς… συνέχισε να δουλεύεις πάνω στο θέμα… βλέπεις, είναι θέμα επίγνωσης, δεν είναι; Έχεις τη δυνατότητα να αποκτήσεις επίγνωση της στιγμής που δημιουργείς το εμπόδιο του να παραδοθείς στην αγάπη – ασχέτως του είδους της αγάπης… πολλοί Σπαρτιάτες, συνειδητά ή υποσυνείδητα, δεν έχουν παιδιά… γιατί; Τα παιδιά έχουν την τάση να διαλύουν όλα τα εμπόδια στην αγάπη απλώς και μόνο με την παρουσία τους… είναι αδύνατο να κρατάς την Σπαρτιάτικη ασπίδα όταν ένα παιδί εισέλθει στον κύκλο της ζωής σου…
– (Εφ.) Ούτως ή άλλως είναι αργά για μένα…
– Δεν Προτείνουμε να κάνεις υποχρεωτικά παιδί… απλώς Δίνουμε μια πιθανή εξήγηση γιατί δεν έκανες ποτέ παιδί… ούτε χρειάζεται να έχεις υποχρεωτικά παιδί για να μάθεις την αγάπη δίχως όρους…
– (Δ.) Είναι μια από τις πιθανές εξηγήσεις… ο Ιησούς δεν Είχε παιδιά, ή τουλάχιστον έτσι νομίζουμε…
– Πώς το ξέρετε; Στην πραγματικότητα Είχε…
– (Χ.) Πριν λίγο καιρό μάς Ζητήσατε να συγκρίνουμε τον Αλέξανδρο με τον Ιησού…
– Από σένα το Ζητήσαμε…
– (Χ.) Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι το διαισθάνθηκα… μια από τις δυσκολίες είναι το πώς ξεχωρίζουμε τον πραγματικό ιστορικό Ιησού από τις ιστορίες που γράφτηκαν γι Αυτόν…
– Δεν ξέρετε πραγματικά… απλώς εικάζετε…
αν είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου, το μόνο που γνωρίζεις είναι η δική σου ιστορία, κανενός άλλου, καμμιά άλλη ιστορία… δεν γνωρίζεις… ίσως ακούσεις κάτι και αισθανθείς πως είναι η αλήθεια και μετά ίσως επιλέξεις να ζήσεις βάσει αυτής της αλήθειας που αισθάνεσαι, όμως δεν γνωρίζεις αν είναι αλήθεια έως ότου βιώσεις ο ίδιος την εμπειρία…
– (Χ.) Εντάξει, επομένως χρειάζεται να συγκρίνω αναλόγως του τι νοιώθω… εντάξει, το κατάλαβα…
– (Β.) Σε τελείως διαφορετικό θέμα… υπάρχει πολύ μεγάλη αστάθεια σε σχέση με την θέση εργασίας μου… δεν εξαρτάται από μένα και μπορεί να βρεθώ οπουδήποτε στη χώρα πραγματικά, και το ίδιο συμβαίνει για πολλούς άλλους εκπαιδευτικούς… Θέλω να ρωτήσω γιατί συμβαίνει αυτό και αν τελικά εξαρτηθεί από μένα, ποιο μέρος θα ήταν καλό να προτιμήσω από δω και πέρα…
– Γνωρίζετε ότι πρόκειται για ένα τμήμα της αποκαλούμενης κρίσης ή αναδιοργάνωσης του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας… η καλύτερη επιλογή που έχεις είναι να χαλαρώσεις… να επανεξετάσεις τα μέρη στα οποία εργάστηκες… να καθορίσεις πού θα ήθελες να εργαστείς στο μέλλον… ό,τι καλύπτει την επιθυμία σου για διδασκαλία, το πού θα ήθελες να πας… γιατί νομίζεις ότι ταξιδεύεις τόσο τα τελευταία χρόνια… γιατί είχες αυτή τη μανία ταξιδιών να δεις τόσα πολλά μέρη… ώστε να μπορέσεις να διαλέξεις… διαλέγεις και μετά βλέπεις τι φέρνουν τα ζάρια…
– (Μ.) Τον τελευταίο καιρό καθυστερώ να ολοκληρώσω έναν επαγγελματικό στόχο που έχω θέσει επειδή δεν ένοιωθα έτοιμη και εξαιτίας της εμφάνισης διάφορων εμποδίων… θέλω να ρωτήσω για κάποια συμβουλή ή καθοδήγηση στο πώς να κυνηγήσω αυτόν τον στόχο…
– Προσευχήσου… βεβαιώσου πως θα εντάξεις στην καθημερινότητά σου το στοιχείο της παράδοσης στους Θεούς… βεβαιώσου ότι ζεις σαν να έχεις ήδη πραγματοποιήσει τον στόχο αυτό και όχι σαν να τον κρατάς σε απόσταση στο μυαλό σου… καταλαβαίνεις; Χρησιμοποίησε το στοιχείο της φαντασίας συνδυαζόμενο με την παράδοση στο άγνωστο στοιχείο δημιουργικότητας που είναι η ευλάβεια…
– (Μ.) Έχω δεχθεί τουλάχιστον δυο όνειρα, σε σχέση με αυτόν το στόχο που επιδιώκω τώρα, τα οποία μου παρέχουν υποστήριξη καθώς προχωράω και είμαι προβληματισμένη σε σχέση με τη διαδικασία γείωσης… πώς θα γειώσω αυτόν τον στόχο; Είναι σχετικό αυτό που Είπατε ότι κρατάω απόσταση με το μυαλό μου… σαν να θέλω να το πραγματοποιήσω αλλά δεν γειώνομαι αρκετά ώστε να συμβεί… είναι ένας από τους λόγους το ότι δεν γειώνομαι αρκετά;
– Υπάρχει επίσης ένα στοιχείο δυσπιστίας: ότι είναι αδύνατο, αντί να πιστέψεις ότι ο Θεός θα σου δώσει ό,τι επιθυμείς τη σωστή στιγμή…
– (Ρ.) Όταν διαλογίζομαι για πολλή ώρα, φτάνω σε μια κατάσταση όπου είμαι συνδεδεμένη με την Αρχή και νοιώθω ότι είμαι στο Πεδίο όλων των δυνατών πιθανοτήτων και ότι μπορώ να απλώσω το χέρι μου και να φτάσω ό,τι επιθυμώ… σε αυτό το στάδιο νοιώθω ότι δεν χρειάζομαι τίποτα, νοιώθω γεμάτη και ευλογημένη και συνδεδεμένη με τον Θεό… και μετά όταν μπω στο αμάξι μου και αρχίσω να οδηγώ, ξεκινάω να έχω καυγάδες με όλους τους ανθρώπους γύρω μου και είμαι ένα εντελώς διαφορετικό άτομο και δεν ξέρω πώς να συνδέσω αυτά τα δυο πράγματα… πώς μπορώ να φέρω αυτή την θαυμάσια κατάσταση, στην οποία είμαι όταν διαλογίζομαι, στον φυσικό μου κόσμο;
– Πρώτον, να καταλάβεις από πού προκύπτει αυτή η δυσαρέσκεια… όταν διαλογίζεσαι, νοιώθεις καλά… ο στόχος είναι να φέρεις αυτήν την καλή αίσθηση ή κατάσταση ή να την κρατήσεις μέσα στη μέρα… γιατί δεν χρησιμοποιείς κάποιου είδους επιβεβαίωση; Όταν νοιώθεις να σε κυριεύει ο θυμός, κάνε μια δήλωση: ‘Είμαι καλά’… μπορείς επίσης να δοκιμάσεις κάποιον τύπο διαχείρισης κάθαρσης θυμού… ώστε να το αποβάλλεις… όταν διαλογίζεσαι, βγαίνεις λίγο έξω από τον εαυτό σου… όταν εισέρχεσαι στον φυσικό σου κόσμο ή στον κόσμο γύρω σου, συναντάς τον προσωπικό σου θυμό… δεν προέρχεται υποχρεωτικά από τον έξω κόσμο, απλά ο εξωτερικός κόσμος το διεγείρει…
Κάποιοι λένε ότι είναι σοφό να συγκρατείς το συναίσθημα… Εμείς θα πούμε ότι ίσως είναι καλύτερο να βρεις έναν τρόπο συναισθηματικής διεξόδου για να το αποβάλλεις… κόψε ξύλα, σπάσε πιάτα… κάνε κάτι ώστε αυτό να βγει στον φυσικό κόσμο, να το γειώσεις… αγόρασε κάποια φτηνά πιάτα και προσπάθησε να φτάσεις σε αυτήν την κατάσταση θυμού και μετά άρχισε να τα σπας… και μετά καθάρισέ τα… αν εργαστείς ώστε να το αποβάλλεις από το πεδίο σου, δεν θα το συναντάς τόσο συχνά… τι πιστεύεις; Είναι σαν να γυρνάει ένας διακόπτης και ξαφνικά νοιώθεις μαινόμενη οργή;
– (Ρ.) Είναι κάτι στιγμιαίο…
– Υπάρχει κάτι που το πυροδοτεί: σαν να ανάβει ένας διακόπτης και το νοιώθεις να σε κυριεύει σχεδόν… οπότε προσκάλεσέ το σκόπιμα και μετά πέτα το έξω… αν μπορείς να σπάσεις κάτι, κάντο… και όσο περισσότερο το κάνεις αυτό, τόσο λιγότερο θα το νοιώθεις… είναι από μέσα σου βλέπεις… όσο περισσότερο το αποβάλλεις, δεν θα υπάρχει κάτι να το πυροδοτεί πλέον… μπορείς να το χτυπήσεις… διάλεξε ό,τι σου αρέσει… ίσως έναν σάκο του μποξ;
– (Ρ.) Ίσως ξαναρχίσω την προπόνηση στο μποξ…
– Οπότε, αντί να τρελαίνεσαι επειδή κάποιος άλλος φέρεται ηλίθια, μπορεί να πας σπίτι και να το θυμάσαι αυτό και να το βγάλεις φυσικά από μέσα σου με χτυπήματα… νοιώθεις κουρασμένη;
– (Ρ.) Ναι…
– Και όσο πιο συχνά το κάνεις, τόσο λιγότερο θα το βρίσκεις μέσα σου… δεν χρειάζεται ούτε καν να βρεις από πού προέρχεται… δεν είναι απαραίτητο, ήδη έχεις βρει το μονοπάτι προς το θείο, ήδη δέχεσαι ότι το έχεις αυτό… πρόκειται για ένα από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα (οργή) – μπορείς να το αποβάλλεις…
– (Χ.) Θα ήθελα να προσθέσω σ’ αυτό το θέμα ότι, σε σχέση με ένα πρόσφατο σεμινάριο ψυχολογίας που παρακολούθησα, κατάλαβα ότι όλοι μας έχουμε αυτά τα αμαρτήματα βαθειά μέσα μας – τα οποία προκαλούνται άθελά μας από τον τρόπο που κυλάει η ζωή, δεν θα έλεγα ‘με τον τρόπο που είναι σχεδιασμένη’ αλλά ‘με τον τρόπο που κυλάει’… εξαιτίας των γονιών μας, της έλλειψης γνώσης και εμπειρίας ή από τραύματα που κουβαλάμε και από την κοινωνία γύρω μας… Υποθέτω, απ’ ό,τι Μας λέτε, πως κάτι τέτοιο θα έχει αποτέλεσμα με όλους τους τύπους αμαρτημάτων, να τους αναγνωρίζουμε, να τους εμφανίζουμε και να προσπαθούμε να τους εξαντλούμε με αυτήν την διαδικασία…
– Εμείς θα Πούμε ότι ο καθένας έχει ένα δοχείο μέσα του που το περιέχει αυτό, αλλά δεν χρειάζεται απαραίτητα να γεμίζει αυτό το δοχείο… μέσα από τις εμπειρίες της ζωής μπορεί να βάζετε ένα καπάκι σε αυτό το δοχείο και να μην εμφανίζετε κάποιο από αυτά τα αμαρτήματα, γιατί έχετε ήδη μάθει ότι δεν πρόκειται να σας πάει εκεί που επιθυμείτε…
Φυσικά και ο καθένας έχει θυμό, αλλά δεν έχει ο καθένας οργή – είναι δυο διαφορετικά πράγματα…
Ο καθένας έχει επιθυμία, αλλά δεν είναι, κατ’ ανάγκην, λάγνος…
Ο καθένας έχει πείνα, αλλά δεν είναι, κατ’ ανάγκην, λαίμαργος…
Ο καθένας χρειάζεται να ξεκουράζεται, αλλά δεν είναι, κατ’ ανάγκην, οκνηρός…
Πάει κάπως έτσι, βλέπετε…
– (Δ.) Όσον αφορά την υπερηφάνεια, μήπως η υγιής έκδοση είναι η αξιοπρέπεια;
– Σωστό ακούγεται…
Τώρα θα Θέλαμε να κλείσουμε…
– (Χ.) Μπορώ να κάνω μια ερώτηση;
– Συνέχισε…
– (Χ.) Θα ήθελα να σας ζητήσω να Μοιραστείτε μαζί μας κάποια πράγματα σε σχέση με τον Απόλλωνα… είμαστε στο Σπίτι του, εξάλλου, σε μια όμορφη, ηλιόλουστη μέρα… και θα θέλαμε να πάρουμε λίγη θετική ενέργεια μαζί μας καθώς θα φεύγουμε από αυτό το μέρος…
– Γνωρίζετε ότι ο Απόλλωνας είχε σχέση με την αισθητική, την εκλέπτυνση, τέτοιου είδους πράγματα…
– (Χ.) Άρα και τη μουσική…
– Είναι καλύτερο να νοιώθεται η ενέργεια του Απόλλωνα από το να περιγράφεται…
Όταν κάνετε αυτό το διαλογισμό εδώ να θυμάστε τι Είπαμε: εισπνέετε και φέρνετε την ενέργεια ψηλά… τουλάχιστον δέκα αναπνοές… και αυτό θα σας συνδέσει με την δόνηση του Απόλλωνα… εισπνέετε την ενέργεια από τη Γη προς τα πάνω αυτή τη φορά, δεν γειώνεστε με την εκπνοή… εισπνέετε, φέρνοντας την ενέργεια πάνω από τη Γη, γι αυτό Ήρθαμε εδώ στην κορυφή…
Κλείνουμε εδώ με Εμάς…
Φυσικά, δεν θα Φύγουμε… Απλώς θα Σταματήσουμε να Μιλάμε…
Χαιρετούμε τον καθένα από εσάς…
Το όφελος του ενός είναι όφελος όλων…