Στο Ναό της Σαμοθράκης
Έρχεστε εδώ προκειμένου να εκφραστεί το Νέο Σύστημα…
βλέπεις, υπάρχει ένα υπόγειο Δίκτυο Ενεργειακών Πεδίων μεταξύ των νησιών… και υπήρχε μια συμφωνία ανάμεσα σ’ αυτόν τον αρχαιολογικό Χώρο και την περιοχή της Ίου, της Σαντορίνης, της Δήλου – όλες συνδέονται μεταξύ τους…
Υπήρχε ένα είδος μετακίνησης μέσα στον Μητριαρχικό Πολιτισμό, την οποία ολοκλήρωσες στο τέλος της ζωής…
Φυσικά, τα ταξίδια δεν ήταν τόσο συχνά, ή χωρίς καθυστερήσεις, και η διαμονή διαρκούσε περισσότερο, χρόνια ολόκληρα, σε συγκεκριμένα μέρη, προκειμένου να εκπαιδευτούν όσοι ανήκαν στην άρχουσα τάξη, ας την αποκαλέσουμε έτσι…
παρόλο που δεν επρόκειτο για σύστημα διαδοχής εξ αίματος αλλά για ένα σύστημα σχεδιασμένο πάνω σε όσες ήταν άξιες να κυβερνούν… επομένως, μέσω της εκπαιδευτικής διαδικασίας, οι συμμετέχουσες αξιολογούνταν και αποφασιζόταν σε ποιον τομέα μέσα στην κοινωνία, θα μπορούσαν να καλύψουν, επαρκώς, τις προσδοκίες…
από την παιδική ηλικία, υπήρχε κάποια αναγνώριση ως προς τις ικανότητες ή τα δυνατά σημεία του κάθε παιδιού, και στη συνέχεια κατευθύνονταν αναλόγως…
Εδώ ήταν ο τόπος της εκλέπτυνσης συγκεκριμένων θηλυκών ποιοτήτων: ευαισθησία, τρωτότητα, δεκτικότητα… υπήρχε μια ιδιαίτερη διαδικασία ανάπτυξης αυτών των θηλυκών χαρακτηριστικών χωρίς, κατ’ ανάγκην, να υφίσταται θυματοποίηση εξαιτίας τους – αυτή είναι μια πολύ λεπτή ισορροπία για κάθε γυναίκα: να είναι ευάλωτη δίχως να καθίσταται θύμα αυτής της ποιότητας…
Φυσικά, Αναφερόμαστε στην πολύ πρώιμη μητριαρχική κοινωνία…
Καθώς καθίστατο λιγότερο εξευγενισμένη – μαζί και ολόκληρος ο πολιτισμός, τότε και οι δομές γύρω από τους Χώρους χαλάρωναν… και κατέληξε τόπος εορτασμών με τρόπο που χαλάρωνε η δεκτικότητα του εαυτού στις άλλες διαστάσεις…
βλέπεις, η σχέση με τον Θεό, ή τους θεούς, ήταν πάντοτε η κατευθυντήρια δύναμη…
καθώς, λοιπόν, έφθινε ο μητριαρχικος πολιτισμός, η ευθύνη απέναντι σ’ αυτό το επίπεδο επικοινωνίας – ή η στάση ζωής, έπαυε να έχει την ίδια δομή: όλοι, ανεξαιρέτως, ήθελαν να συμμετάσχουν στην εκπαίδευση, όλοι ήθελαν να ηγούνται…
Αυτή ήταν η αρχή του τέλους, μπορείς να πεις…
Τι θέλεις να ρωτήσεις εδώ;
– (Δ.) Ποιος είναι ο σκοπός αυτής της επίσκεψης στο νησί;
– Η σύνδεση, η επανασύνδεση, μπορείς να πεις, των Πεδίων από εκείνα τα νησιά, τις Κυκλάδες, με τα βόρεια… είναι, επίσης, αρμόζον να πάτε και στους Φιλίππους κάποια στιγμή – αυτό θα προσέθετε ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ… τώρα που η γη συμμετέχει σ’ αυτό το Σχέδιο, οι επισκέψεις σ’ αυτά τα μέρη καθίστανται περισσότερο σημαντικές γι αυτήν και για όποιον συμμετέχει…
– (Δ.) Συνδεόμαστε οι τρεις μας (Τζ., Νατ.) μ’ αυτό το νησί;
– Το ξέρεις αυτό… με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο… έχεις ήδη πληροφόρηση ως προς αυτό…
– (Δ.) Προσωπικά, ναι – τα κορίτσια;
– Δεν ρωτάνε αυτές, επομένως…
εκπαιδεύτηκαν εδώ και οι δυο τους, όλες σας αποτελούσατε τμήμα του μητριαρχικού συστήματος…
– (Δ.) Έχει κλείσει αυτή η φάση της Επέμβασης;
– Αυτή ήταν μια Επέμβαση – θα υπάρξουν και άλλες…
Μια επέμβαση! Δεν τελείωσε, μόλις ξεκίνησε…
μπορείς να πεις πως κι εδώ εξελίσσεται επίσης μια Επέμβαση… αυτή είναι η αιτία του πόνου που η Τζαίην έχει αναπτύξει – υπάρχει εδώ και κάποιες μέρες αλλά πρόκειται για ακόμα ένα τραύμα της γης…
η Τζαίην απορροφά τα τραύματα, και μετά αυτά θεραπεύονται…
Εκείνη γνωρίζει, προσωπικά, πως τίποτε δεν κρατά για πάντα, γι αυτό δεν προσκολλάται σε τίποτε – προσωρινές ψευδαισθήσεις, απλώς, εσκεμμένα, ώστε να μπορέσει να πάρει τον πόνο από την γη, να τον δεχτεί στο σώμα της και να τον μεταφέρει, να τον διώξει…
έχει συμβεί πολλές φορές στους Δελφούς – είναι κάτι σχεδόν αναμενόμενο, δεν προκαλεί έκπληξη… πραγματικά δεν υπάρχει άλλος τρόπος, προς το παρόν…
υπάρχει τόση πολλή καταστροφή προερχόμενη από άλλες περιοχές, προερχόμενη από το ανθρώπινο είδος ώστε χρειάζεται οι άνθρωποι να κάνουν την θεραπεία…
– (Δ.) Μπορείτε να σχολιάσετε τις μεγάλες πυρκαγιές στην Αθήνα;
– Πολύ μεγάλη τραγωδία… πολύ εξουθενωτικό για την πόλη και τους πολίτες εκεί… εξουθενωτικό ως προς το συναισθηματικό – ψυχολογική εξασθένιση, η οποία καταβάλλει την διάθεση στην περιοχή…
Όμως, αυτός είναι ένας τρόπος που επιτρέπει στα πνεύματα να αφυπνισθούν, σωστά; Όταν η ψυχολογία πέφτει, το μυαλό χαλαρώνει τον έλεγχο και επιτρέπει στα πνεύματα να μιλήσουν – αυτό ως προς τους ανθρώπους…
Ως προς το κλίμα, αυτό αλλάζει σ’ αυτόν τον πλανήτη – αυτό σημαίνει πως σε 100 χρόνια από τώρα, το κλίμα ίσως να είναι τελείως διαφορετικό…
πώς συμβαίνει αυτό;
– (Δ.) Αποψίλωση, λυώσιμο των πάγων…
– Μέσω φυσικών καταστροφών, είτε πρόκειται για πλημμύρες, παλιρροϊκά κύματα, σεισμούς, πυρκαγιές, ανέμους… αλλάζει…
Δεν μπορείς να σταματήσεις την γη από την φορά της, μπορείς;
Δεν μπορείς να σταματήσεις την μέρα από το να γίνεται νύχτα, μπορείς; Δεν θα προσπαθούσες καν, σωστά;
Το πολύ να ακολουθούσες το φως με ένα αεροπλάνο, κάποιες φορές, αλλά δεν μπορείς να σταματήσεις την γη από το να περιστρέφεται…
έτσι και η αλλαγή του κλίματος δεν είναι κάτι που μπορεί να αποφευχθεί… αλήθεια, δεν μπορεί…
Δεν είναι καν αρμόζον να κατηγορούνται άλλοι άνθρωποι γι αυτό – γνωρίζεις πως ο ήλιος μπορεί να ξεκινήσει φωτιές…
– (Δ.) Πώς;
– Μέσω καύσωνα, μέσω υπερβολικής αποθήκευσης θερμότητας…
– (Δ.) Σχετίζεται αυτή η πληροφορία με το όνειρο της Τζαίην με τον Ήλιο πριν μερικές μέρες;
– Ναι, είναι σχετικό… αυτό είναι κάτι που θα μάθει: πώς, δηλαδή, να ερμηνεύει τις δυνατότητές της να οραματίζεται, πώς να γνωρίζει τι να περιμένει από τα οράματα…
– (Δ.) Γιατί αποκάλεσαν τους Δελφούς ‘ομφαλό’;
– Στη μητριαρχική κοινωνία, έπαιξε, επίσης, τον ρόλο ενός Σημείου Συγκέντρωσης…
– (Δ.) Προσπαθώ να καταλάβω την σχέση Σας με αυτό το νέο Ενεργειακό Πεδίο το οποίο απορρόφησε η Τζαίην – είστε, ας πούμε, οι δυο εκφράσεις αρσενικού/θηλυκού;
– Η γη είναι η θηλυκή έκφραση ή η γη προσφέρει την δεκτικότητα, την τρωτότητα… επίσης, η Τζαίην είναι η θηλυκή έκφραση καθώς είναι ο αποδέκτης…
όλα αυτά τα Συστήματα, ας τα αποκαλέσουμε Πεδία, που προέρχονται από άλλες διαστάσεις, Εμείς θα πούμε πως έχουν περισσότερη αρσενική έκφραση επειδή προσπαθούν να εισέλθουν…
στην τελική, δεν πρόκειται για κανένα από τα δυο…
δεν χρειάζεται να τα διαχωρίσεις σε αρσενικό/θηλυκό – αυτός είναι ένας τρόπος να τα προσεγγίσεις αλλά όχι, κατ ανάγκην, ακριβής, ξέρεις…
πρόκειται για μια Συνάθροιση και αρσενικών και θηλυκών δυνάμεων οι οποίες συνενώθηκαν στην προσπάθεια αφύπνισης του Ελληνικού Πνεύματος…
αν υπάρχει ένας Πολιτισμός που αναφέρεται με οποιονδήποτε τρόπο σεβασμού και υπόληψης, αυτός είναι ο Αρχαιοελληνικός, σωστά;
Γι αυτόν τον λόγο, οι περισσότεροι άνθρωποι στον Πλανήτη έχουν συμφωνήσει ως προς αυτό…
Βέβαια, παραμένει μυστήριο τι πραγματικά συνέβη στην Αρχαία Ελλάδα, τι συμβαίνει στα Ενεργειακά Πεδία της Ελλάδας και γιατί αυτοί οι Χώροι στέκονται ακόμα… τόσοι πολλοί, τόσο ελκυστικοί σε τόσους πολλούς… πρόκειται για κομμάτι της έλξης, του μαγνητισμού που ασκούν σε τόσο πολλά Πεδία εδώ…
με άλλα λόγια, αυτά τα δυο – οι Δελφίνιοι και η Πύλη (στη Μύκονο), δεν είναι τα μόνα – υπάρχουν περισσότερα…
Αυτή η Πύλη συνδέεται, επίσης, και με τον πολιτισμό των Αυτοχθόνων της Αμερικής…
ακόμη, συνδέεται με τους Δελφίνιους, γίνεται ένα, μια συσσώρευση – σαν να ενώνονται δυο πολυεθνικές σε μια: δεν χρειάζονται νέο συμβούλιο;
Αυτό συμβαίνει στη δική Μας ‘πραγματικότητα’, ας την αποκαλέσουμε έτσι…
Δεν είναι, κατ’ ανάγκην, δουλειά κανενός εδώ κάτω…
Ή δεν είναι ανάγκη να Μπούμε σε λεπτομέρειες σχετικά με το τι συμβαίνει, τι συμβαίνει πίσω από τη σκηνή, πίσω από τις πόρτες…
εμφανίζεται, κάποια στιγμή θα κάνει την εμφάνισή του…
δεν πρόκειται να Ζητήσουμε από κανέναν σας τη γνώμη του για το πώς θα έπρεπε να γίνει… δεν χρειάζεται να Επηρεαστούμε από κανέναν, με κανέναν τρόπο, ή να ταλαντευθούμε από την στάση ή τις απόψεις όσων από σας αποτελούν τμήμα της Δελφικής Κίνησης…
Απλά, γνώριζε πως υπάρχει μια νέα οργάνωση που σχηματίζεται και θα υπάρξουν πολλές μετακινήσεις και αλλαγές…
Και θα τις νοιώσετε, ήδη τις νοιώθετε πολλοί από σας που βρίσκεστε κοντά Μας – όχι μόνον εσείς οι τρεις… τις νοιώθουν κι άλλοι…
Επομένως, όποιος μπαίνει στον κεντρικό Κύκλο τώρα, έχει μεγαλύτερη πρόκληση απ’ ό,τι ο οποιοσδήποτε από σας που ήρθατε νωρίτερα…
επειδή πρέπει να κάνουν ένα ταχύρρυθμο τμήμα – δεν μπορούν να χαλαρώσουν…
Δεν είναι όπως εκείνες τις παλιές ημέρες που ερχόσασταν εδώ για 5 χρόνια, μαθαίνατε ό,τι χρειαζόταν να μάθετε και μετά πηγαίνατε στη Σάμο…
Βλέπεις πόσο γρήγορα έρχεστε και φεύγετε τώρα από το ένα μέρος στο άλλο, σωστά;
Αυτό είναι ένα καθρέφτισμα του πόσο γρήγορα χρειάζεται να κινηθούν όσοι έχουν τη δυνατότητα να έρθουν στο κέντρο…
Τώρα, ίσως, γνωρίζεις τι απαιτείται για να παραμείνεις, έτσι δεν είναι;
Πόση σκληρή δουλειά χρειάζεται να κάνεις πάνω στον εαυτό σου…
Πόσο γρήγορα έρχονται η πρόκληση και η δηκτικότητα από αυτήν εδώ την αρχηγό…
– (Δ.) Ω, ναι…
Συνδέομαι με κάποιον τρόπο με τους Αυτόχθονες της Αμερικής;
– Πώς νοιώθεις γι αυτούς;
– (Δ.) Πάντα ένοιωθα κοντά στις Άνδεις, το Περού, τη Λατινική Αμερική… έμαθα την γλώσσα τους για να τους γνωρίσω καλύτερα… όμως, μέχρι τώρα δεν έχετε Αναφέρει κάτι…
– Εμπιστέψου το πώς νοιώθεις σ’ αυτό το σημείο…
– (Δ.) Μαθαίνω να εμπιστεύομαι την διαίσθησή μου – αν διαθέτω…
– Φυσικά και διαθέτεις… βλέπεις, αυτή είναι η πρόκληση για όλους όσοι εμπλέκονται: να γνωρίσουν τη διαίσθησή τους, να την εκτιμήσουν…
Δεν Ζητήσαμε ποτέ από κανέναν να προσκολληθεί σ’ Εμάς, σωστά; Θέλουμε να ξέρετε όλοι σας τι συμβαίνει από την δική σας οπτική γωνία…
τι συμβαίνει σε σας, προσωπικά…
καθώς, επίσης, το πώς οι άλλοι θα επηρεαστούν από την δική σας προοπτική…
Ο καθένας βλέπει μέσα από τα δικά του μάτια, έτσι δεν είναι;
Και είναι σημαντικό να συνεχίσετε να βλέπετε με τα δικά σας, να μην μπαίνετε στο συναισθηματικό σώμα του άλλου, ούτε καν στην εμπειρία του…
– (Δ.) Σας ευχαριστώ!
– Μπορούμε να ξαναβρεθούμε…