Πριν τον διαλογισμό
Πρέπει όλοι να καταλάβετε πως στέκεστε σε ιερό έδαφος…
Γνωρίζετε πως εκείνοι οι άνθρωποι που έχουν επιλέξει να μείνουν εδώ περνούν τον περισσότερο από τον χρόνο τους προσευχόμενοι για σας και τους άλλους – κι αυτό θα έπρεπε να το έχετε στο νου σας όταν είστε εδώ: πως υπάρχουν άλλοι οι οποίοι φροντίζουν για την σύνδεσή σας με το Θείο, οι οποίοι κάνουν αποστολή της ζωής τους το να είναι κανάλι ανάμεσα στο Θείο και τους ανθρώπους εδώ κάτω…
Είστε, λοιπόν, εδώ πάνω σήμερα…
Έχετε έρθει για να τους συνδράμετε στις προσευχές τους… είστε όλοι Χριστιανοί, έτσι δεν είναι; Ή ήσασταν… επομένως μπορείτε να διαλέξετε μια προσευχή, μια που γνωρίζετε απέξω και αρχίστε να την επαναλαμβάνετε σιωπηλά μέσα σας καθώς θα μπαίνετε στον οίκο εκείνων που προσεύχονται… προσευχηθείτε – μ’ αυτόν τον τρόπο, συνδέεστε μαζί τους… επίσης, γίνεστε κανάλι για το Θείο επιτρέποντάς του να διαπεράσει το σώμα σας και να μεταδοθεί σ’ όλον τον κόσμο… αν έχετε κάποιο ιδιαίτερο πρόσωπο για το οποίο θα θέλατε να προσευχηθείτε, ή κάποια ομάδα ανθρώπων, ίσως στις Φιλιππίνες, για παράδειγμα, σήμερα είναι μια μέρα θεώρησης του ποιος είναι, πραγματικά, ο σκοπός της ζωής, ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός χωρίστηκε σε τόσες πολλές διαφορετικές μορφές… έτσι ώστε ο καθένας σας θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει την προσωπική του θέληση για να φέρει το Θείο στην ανθρώπινη κατάσταση… είναι απλός ο διαλογισμός σήμερα…
Αν σχεδιάζετε να επισκεφτείτε κάποια άλλα μοναστήρια στην περιοχή, μπορείτε να κάνετε το ίδιο πράγμα: να λέτε μια προσευχή, επιλέξτε μια χριστιανική προσευχή που γνωρίζετε ή που γνωρίζετε πως χρησιμοποιούν οι μοναχοί και οι μοναχές – μ’ αυτόν τον τρόπο ευθυγραμμίζεστε…
Μετά τον διαλογισμό επιστρέφετε εδώ στο ίδιο μέρος…
Μετά τον διαλογισμό στο Μοναστήρι του Αγ. Στεφάνου
Αν κλείσετε το μυαλό, μπορείτε να αισθανθείτε την ιερότητα αυτής της περιοχής στην χώρα σας…
Γνωρίζετε πως η κρίση στην Ελλάδα ρίχνει την ψυχολογία όλων – όσοι από εσάς έχετε την δύναμη, πρέπει να δουλέψετε για να ανεβάσετε ψηλά την δόνηση…
Ζητάμε από τον καθένα σας να βγάλει μια νοητική φωτογραφία αυτού του χώρου, κάτι που θα μπορείτε να επαναφέρετε στην μνήμη σας, ακόμη και αν χρειάζεται να ξαναπάτε στο μοναστήρι προκειμένου να εσωτερικεύσετε κάτι που θα σας επιτρέπει να επιστρέφετε εδώ, με την φαντασία σας, έτσι ώστε, να ξαναέρθετε σε ευθυγράμμιση με όλες αυτές τις προσευχές που λέγονται από εδώ, καθώς και από τους άλλους ιερούς βράχους…
Παρόλο που ο βράχος δείχνει να είναι άψυχος, πως δεν κινείται, στην πραγματικότητα έχει συνείδηση και όταν μπορέσετε να εισχωρήσετε σ’ αυτήν, μπορείτε να μεταβιβάσετε, πιο αποτελεσματικά, μια δόνηση…
Όλοι σας γνωρίζετε σχετικά με το quartz, το πώς χρησιμοποιείται σαν εργαλείο μετάδοσης σε πολλές ηλεκτρονικές εφαρμογές, το πώς εκείνοι που γνωρίζουν, μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για τις προσευχές τους… αν κρατήσετε ένα κομμάτι quartz την ώρα της προσευχής, του διαλογισμού προκειμένου να γίνετε ένα με το Θείο, τότε μπορείτε να χρησιμοποιήσετε εκείνο το κομμάτι κρυστάλλου με πολλούς τρόπους… έχουν αποκαλυφθεί πολλές τεχνικές, μπορείτε να τις διερευνήσετε, αν θέλετε…
Τώρα, από όλες εκείνες τις προσπάθειες εκείνων που ζουν σ’ αυτούς τους βράχους, οι προσευχές τους έχουν διαπεράσει και υπάρχει μια ιερή δόνηση που εκπέμπεται από αυτήν την περιοχή – γι αυτό ήταν πολύ σημαντικό να συναντηθούμε εδώ πριν το κλείσιμο της χρονιάς και τις θρησκευτικές διακοπές που γιορτάζουν την γέννηση του Ιησού Χριστού…
Γι άλλη μια φορά, κλείστε τα μάτια και πείτε τις προσευχές σας σιωπηλά…
Τώρα Μπορούμε να ξεκινήσουμε με οτιδήποτε δεν καλύψατε χθες – Μπορούμε να το καλύψουμε σήμερα καθώς βρήκατε ένα άνετο, ζεστό μέρος για να συγκεντρωθείτε…
– (Χ.) Τι είναι αυτό που διαχωρίζει το Θείον σε πολλά κομμάτια, σε πολλές ζωές ως διαφορετικά πλάσματα;
– Η θέληση να είναι όλα Ένα…
Γνωρίζεις πως οποτεδήποτε χρειάζεται να πάρεις μια απόφαση, μπορεί να γίνεις πολλά κομμάτια: σε άλλη κατεύθυνση το μυαλό σου, σε άλλη η καρδιά σου, οι ανάγκες σου, οι επιθυμίες σου… αγωνίζεσαι να συγκεντρώσεις τον εαυτό σου σε μια κίνηση, προς μια κατεύθυνση μακριά από το μπέρδεμα… όταν, τελικώς, αντιληφθείς στην ζωή σου πως είσαι θεός, αλλά όχι ο μόνος που υπάρχει, ξεκινάς το Ταπεινό Ταξίδι Επιστροφής… όλοι οι μοναχοί και οι μοναχές διαχωρίζουν τον εαυτό τους από το εγώ τους προκειμένου να αφιερώσουν όλη την προσοχή τους στο να γίνουν ένα με το Θείον…
– (Μ.) Σχετικά με τους κρυστάλλους: έχουν ιδιαίτερες ικανότητες από μόνοι τους ή είμαστε εμείς που τις εμφυσούμε σ’ αυτούς προκειμένου να τις αντανακλούν πίσω σε εμάς;
– Λίγο κι από τα δυο… το quartz είναι καθαρό, έτσι δεν είναι; Αυτή του η ιδιότητα είναι που του δίνει την ικανότητα να δέχεται πιο εύκολα απ’ ό,τι ένας άλλος βράχος – Λέμε, όμως, πως όλοι οι βράχοι έχουν την δύναμη… μετά είναι θέμα του καθενός να στείλει την πρόθεσή του σ’ εκείνο το αντικείμενο…
– (Δ.) Ως πολίτης και εκπαιδευτικός, θα ήθελα να ξέρω αν ο σεβασμός προς την ιερότητα είναι κάτι που διδάσκεται ή κάτι που το νοιώθει κανείς, κάτι που ενυπάρχει μέσα μας, με δεδομένο το ότι κάθε φορά που πηγαίνουμε κάπου, κυρίως σε αρχαιολογικούς Χώρους, γινόμαστε ένα είδος θεάματος και με, επίσης, δεδομένο, το γεγονός ότι τα παιδιά δεν δείχνουν σεβασμό, πράγμα που σημαίνει πως όταν γίνουν πολίτες, ίσως συνεχίσουν να έχουν την ίδια συμπεριφορά… ακόμη, ποια είναι η προσέγγισή μας σ’ αυτήν την συμπεριφορά…
– Πρώτον, συγχωρήστε τους αδαείς… γνωρίζεις πως αν έφερνες μια τάξη μαθητών εδώ, θα τους ενημέρωνες πως πρέπει να παραμείνουν ήσυχοι, σε μια συγκεκριμένη νοητική κατάσταση, έτσι δεν είναι; Θα κρατούσες το ποίμνιό σου συγκεντρωμένο… ίσως, ένα από τα πιο δύσκολα θέματα στην ζωή είναι η Συγχώρηση… προκειμένου να προσκαλέσεις κάποιον στην δική σου σχέση με το Θείον, πρώτα, πρέπει να τους συγχωρήσεις – δεν μπορείς να έχεις θυμό…
Η μοναχή δεν μπορεί να είναι αποτελεσματική αν είναι θυμωμένη με την ανθρωπότητα – απλώς, προσεύχεται εντονότερα, κάνει μεγαλύτερες προσπάθειες να πλησιάσει, οπότε, μ’ αυτόν τον τρόπο, ανοίγει μια λεωφόρο πίσω της για να ακολουθήσουν άλλοι… η πνευματική θέση κάποιου που βρίσκεται κοντά στον θεό απαιτεί συγχώρηση – και στην συγχώρηση ο κριτικός νους μπαίνει στην άκρη… οι περισσότεροι χρειάζονται πάμπολλες ζωές μέχρις ότου αντιληφθούν τον σκοπό της ζωής…
– (Χ.) Και ποιος είναι ο σκοπός της ζωής;
– Η Ενότητα… δεν αποκόβεις το χέρι σου επειδή έκανες ένα λάθος στο σκάλισμα της εικόνας – συγχωρείς το χέρι σου και συνεχίζεις συγχωρώντας, πρώτα, τον εαυτό σου… αν εσύ, ως άτομο, το θεωρείς δύσκολο να συγχωρείς άλλους, κοίταξε μήπως είσαι πολύ σκληρός με τον εαυτό σου, μήπως δεν συγχωρείς τον εαυτό σου…
– (Μ.) Στα χρόνια που ακολουθώ το μονοπάτι, κατ’ ουσίαν από μικρός, αντιλήφθηκα πως χρειάζομαι αγάπη η οποία πάντα συνοδεύεται από ένα χαστούκι και καταλήγω να πιστεύω πως χρειάζεται να γίνει κάποιος ζητιάνος προκειμένου να πάρει ό,τι χρειάζεται – συμβαίνει το ίδιο και με τον Θεό; Είναι η επαιτεία γι αγάπη ο μόνος τρόπος να την έχεις;
– Ίσως… πολλές προσευχές ικετεύουν για συγχώρηση, σωστά; Αγάπα σεαυτόν ως είσαι για να βελτιωθείς! Συγχωρήστε εαυτούς αδιακρίτως και μετά μπορείτε να συνεχίσετε να εξελίσσεσθε εγγύτερα σε μια κατάσταση Θείου…
– (Ρ.) Μπορεί να υπάρξει αγάπη άνευ όρων στις προσωπικές σχέσεις;
– Τι πιστεύεις;
– (Ρ.) Είναι μια πρόκληση…
– Έχουμε πει ότι η απόκτηση παιδιού είναι ο πιο εύκολος τρόπος…
Γιατί δεν ρωτάς αν μπορείς να έχεις αγάπη άνευ όρων για τον εαυτό σου, αν μπορείς να αγαπήσεις τον εαυτό σου όπως και να είναι… η αγάπη άνευ όρων δεν σημαίνει, κατ’ ανάγκην, πως δεν διαφωνείς ποτέ με τον άλλον, εκείνον που αγαπάς… σημαίνει πως βρίσκεσαι μέσα σε κατάσταση αγάπης ασχέτως του τι συμβαίνει ανάμεσα σε εσένα και τον άλλον…
Πώς μπορεί κάποιος να πει, επαρκώς με λέξεις, τι είναι αγάπη, τι είναι Θεός – είναι κάτι που αισθάνεσαι, κάτι που σε γεμίζει και κάτι μέσα στο οποίο σχεδόν εξαφανίζεσαι ή διαλύεσαι…
– (Ρ.) Επομένως κάποιος μπορεί να νοιώθει θυμό ή φόβο ή ζήλεια κλπ όταν διαφωνεί και όμως να βρίσκεται σε κατάσταση αγάπης;
– Ίσως όχι στο κέντρο της…
Ίσως αυτά τα συναισθήματα, αυτές οι σκέψεις σε έχουν ξετυλίξει μακριά από το κέντρο, το οποίο είναι η αγάπη άνευ όρων… θα μπορούσες να οραματίζεσαι τον Θεό ως το Όλον, το οποίο προσφέρει αγάπη άνευ όρων – και εκεί βρίσκεται το κεντρικό σημείο και έπειτα υπάρχει μια σπείρα γύρω από εκείνο το σημείο και μερικές φορές με τους αγαπημένους, στέκεσαι στο κέντρο, νοιώθεις αυτό το άδειασμα – πληρότητα που είναι αγάπη… κι άλλες φορές, όταν νοιώθεις θυμό, ζήλεια ή ό,τι άλλο αναφέρεις, βγαίνεις από το κέντρο υπό μορφή σπείρας…
Πρέπει όλοι να καταλάβετε πως η φώτιση στην διάρκεια μιας ζωής είναι μια δύσκολη πεζοπορία, αλλά μπορεί να συμβεί – και όλοι σας κάνετε την προσπάθεια… κι αυτές οι προσπάθειες δεν θα ξεχαστούν – αυτό είναι το μόνο που Μπορούμε να σας Υποσχεθούμε, δυστυχώς… σας Υποσχόμαστε πως θα σας Υπενθυμίζουμε στο μέλλον, αν ξεχνιέστε…
– (Εφ.) Σε έναν καθοδηγούμενο διαλογισμό, μας ζητήθηκε να δώσουμε αγάπη τριγύρω μας και να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε και να ευχαριστήσουμε όσους μας έδωσαν αγάπη… προσπάθησα να βρω έναν, αλλά δεν μπόρεσα καθώς μου ήταν πολύ δύσκολο είτε να δώσω είτε να δεχτώ αγάπη είτε ακόμη και να την αναγνωρίσω…
– Η αγάπη δεν είναι συναίσθημα, στην πραγματικότητα – δεν είναι κάτι που δίνεις ή παίρνεις… είναι κατάσταση ύπαρξης… ίσως να ήταν κάπως περίπλοκος ο διαλογισμός – θα ήταν πιο αποτελεσματικό να προταθεί σε κάποιον να εστιαστεί στο να γίνει αγάπη…
Τι είναι αυτό: το πώς να γίνει κάποιος αγάπη…
Το να προσπαθήσεις να φανταστείς το ποιος σου έδωσε αγάπη, σε βάζει στον κριτικό νου του ‘η μητέρα μου με αγαπούσε, αλλά περιοριζόταν από το πόσο αγαπούσε τον εαυτό της’ ή ‘ήταν εγωίστρια και αγαπούσε τον εαυτό της περισσότερο απ’ όσο αγαπούσε εμένα’…
Η αγάπη είναι κάτι που αισθάνεσαι, όπως η φωτιά: μπορείς να την αισθανθείς αν είναι κοντά σου, δεν μπορείς; Ή την ζεστασιά του ήλιου – την αισθάνεστε;
Όταν είναι βράδυ, μπορείτε, ακόμη, να φανταστείτε την αίσθηση της ζέστης; Μπορείτε, όμως, να πάρετε την θαλπωρή από την αίσθηση; Μόνον αν έχετε πολύ-πολύ έντονη φαντασία…
Γιατί δεν περνάτε την επόμενη βδομάδα φανταζόμενοι πως όλοι όσοι συναντάτε σας αγαπούν, όλοι… γιατί όχι για τον επόμενο μήνα… φανταστείτε πως δέχεστε αγάπη από παντού… ακόμη κι αν ο οδηγός πίσω σας σάς βρίζει, φανταστείτε πως αυτή είναι η έκφραση αγάπης του… παίξτε με την δική σας αίσθηση δεκτικότητας…
– (Ρ.) Απ’ ό,τι κατάλαβα από τις συζητήσεις χθες, πιστεύω πως όλοι έχουμε το ίδιο θέμα: φόβο να αγαπήσουμε… Μπορείτε να μας πείτε κάτι σχετικά;
– Είναι φόβος παράδοσης στο να είστε αγάπη – πρόκειται για μια ευπρόσβλητη κατάσταση…
– (Ρ.) Γιατί πρέπει να είναι έτσι; Γιατί να μην προσφέρει δύναμη;
– Υπάρχει δύναμη στην τρωτότητα…
Γιατί κάνουν τόσο μεγάλο δράμα την ζωή του Χριστού; Ενώ το μόνο που έδινε ήταν αγάπη…
– (Ρ.) Για να δώσουν έμφαση στην τρωτότητά Του…
– Για να δείξουν στους άλλους το Μονοπάτι προς το Θείον…
– (Εφ.) Είναι αναγκαίο να περνάμε μέσα από τον πόνο για να βρεθούμε στο μονοπάτι;
– Αν έχετε πόνο που δεν έχει εκφραστεί… ‘Πώς μπορείτε να τον εκφράσετε;’ θα ρωτήσετε… μπορείτε να το πείτε στον άλλον: ‘αυτό με πληγώνει’ ή ‘αισθάνομαι πληγωμένη από αυτήν την συμπεριφορά’…
Όπως κάθεστε εδώ πάνω στη γη, νοιώθετε την ειρήνη;
– (…) Απολύτως…
– Νοιώθετε αποδεκτοί;
– (…) Ναι…
– Δεν είναι αυτό μια αίσθηση του να αγαπιέστε;
– (Χ.) Πάρα πολύ…
– (Λ.) Θα ήθελα να ξέρω την σχέση μου μ’ αυτήν την περιοχή καθώς και την σχέση του γιου μου με το Θείον…
– Έχεις ζήσει εδώ σε προηγούμενες ζωές, ήσουν βοσκός και περπατούσες πάρα πολύ τριγύρω στην περιοχή κάτω από τους βράχους δημιουργώντας αποτύπωμα στην μνήμη σου – θα έπρεπε να μπορείς να γνωρίζεις το πού να πας δίχως να σκέφτεσαι… ως προς το παιδί σου, υπήρχαν καλλιτεχνικές εκφράσεις: μουσική και στίχοι… ίσως να του άρεσε να πάει στην εκκλησία και να ψάλλει – αυτό θα του έφερνε πίσω μνήμες, θα άνοιγε κανάλια…
– (Χ.) Σχετικά με τον διαλογισμό που καθοδηγηθήκαμε να κάνουμε προκειμένου να ανεβάσουμε την δόνηση στην Ελλάδα, καθώς θα επαναφέρουμε τις εικόνες, θα Προσθέτατε κάτι σ’ αυτό;
– Την προσευχή σας… αν δεν μπορείτε να αλλάξετε κάτι σε σχέση με τον άλλον που αγαπάτε ή που μισείτε, μπορείτε πάντα να προσεύχεστε για κείνον ‘Ο Χριστός να είναι πάντα μαζί σου’…
– (Χ.) Αυτή είναι η προσευχή που μας έδωσε η μοναχή στην είσοδο του μοναστηριού…
– Αυτός είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να διαχειριστείτε κάποιον ο οποίος είτε σας ενοχλεί είτε σας μπλοκάρει, είτε σας πληγώνει είτε ακόμα σας αγαπά…
– (Χ.) Ιδιαιτέρως στην τελευταία περίπτωση, φαίνεται πως ακολουθεί η απόλυτη αποδοχή της κατάστασης…
– Επειδή παραδίδετε την θέλησή σας, την επιθυμία σας στο Θείον… το έχουμε Ξαναπεί: ‘Αφήστε τον Χριστό να τους αναλάβει, Αυτός έχει την δύναμη να μεταμορφώνει – δεν χρειάζεται να κάνετε εσείς την μεγάλη προσπάθεια’…
– (Δ.) Κάτι που αφορά τις γυναίκες… έχω διαβάσει πολλές μελέτες αναφορικά με την μαστογραφία, στις οποίες είτε θεωρούνται χρήσιμες και θα έπρεπε να γίνονται ετησίως είτε επιβλαβείς λόγω άσκοπης έκθεσης σε ακτινοβολία – ποια είναι η θέση Σας;
– Δεν Έχουμε, κατ’ ανάγκην, θέση – αυτή πρέπει να είναι προσωπική απόφαση… δεν θα Προτείναμε την ακτινοβολία του ανθρώπινου σώματος από μηχανήματα φτιαγμένα από ανθρώπινα χέρια επειδή επηρεάζονται τα κύτταρα, αλλά αν θέλετε να πάτε σε κάποια ραδιενεργό πηγή, το Υποστηρίζουμε… φαντάζεσαι πως οι κυρίες που ζουν εδώ κάνουν αυτήν την εξέταση;
– (Δ.) Όχι, δεν την κάνουν… αν και έχω ακούσει για περιπτώσεις…
– Δεν Θέλουμε να σε επηρεάσουμε προς μια άποψη ή άλλη, εσύ πρέπει να αποφασίσεις…
– (Δ.) Και αν το προσωποποιήσω: δεν έκανα την εξέταση φέτος…
– Έχεις φόβο;
– (Δ.) Όχι, το ιατρικό κατεστημένο ενσταλάζει τον φόβο…
– Δεν Θέλουμε Να αλλάξουμε την δόνηση εδώ μπαίνοντας σ’ αυτήν την συζήτηση, θα απομακρύνει την ειρήνη…
Θα Θέλαμε να κάνουμε τον κύκλο εδώ έτσι ώστε να μπορείτε όλοι να μοιραστείτε την αγάπη που υπάρχει στον κόσμο… δεν χρειάζεται να είναι κάτι που αφορά μόνον δυο… οι οικογένειες υπάρχουν σε πολλά σχέδια και μεγέθη… αυτή είναι μια οικογένεια αναζητητών, ανθρώπων οι οποίοι θέλουν να εξελιχθούν και, ασφαλώς, Υποστηρίζουμε κάτι τέτοιο…
Χαιρετούμε τον καθένα σας και σας Ευχαριστούμε για την συμμετοχή σας…
Θα Είμαστε μαζί σας στα ιερά μέρη που θα βρείτε μέσα σας…