Spiritual Healing ~ Delphinians Material

Αθήνα

Τα όνειρα επαληθεύονται…
Η ζωή είναι ένα όνειρο που προετοιμάζεις πεθαίνοντας μεταξύ ζωών και σε μια ζωή για την άλλη… με άλλα λόγια, τα όνειρα που έχεις στην παρούσα ζωή, ίσως υλοποιηθούν σε μια μελλοντική ή προηγούμενη ζωή – οι δύσκολες έννοιες για τον ανθρώπινο νου είναι αυτές του χρόνου, του ρολογιού
Δεν είναι τυχαίο που οι δείκτες του ρολογιού γυρίζουν και γυρίζουν: όταν ονειρεύεσαι κάτι, όταν ονειροπολείς, ανοίγεις έναν κύκλο, μια περιοχή για να επιτραπεί η εκδήλωση του ονείρου… αν βάζεις συνεχώς ενέργεια σ’ αυτόν τον κύκλο συνεχίζοντας το όνειρο, κάνοντας κάποιο είδος τελετουργικού αναλαμβάνοντας δράση, τότε βάζεις ακόμη περισσότερη ενέργεια σ’ αυτήν την κυκλοφορία δημιουργικότητας…
Η κατανόηση της έννοιας του χρόνου που μπορούν να προσεπικυρώσουν οι περισσότεροι άνθρωποι είναι αρκετά περιορισμένη – ο Χρόνος ποτέ δεν είναι εμπόδιο, Χρόνος είναι ό,τι δίνεις… είναι ένα είδος γάμου μεταξύ της ενεργειακής ροής της ύπαρξης και του υλικού κόσμου αφού μόνο μέσω του μυαλού μπορεί ο χρόνος να αποκτήσει ένα είδος συγκεκριμενοποίησης, ένα είδος πραγματικότητας – κατ’ ουσίαν, δεν υφίσταται πέραν των σκέψεων!
Εσύ και η Τζαίην μοιράζεστε όνειρα από άλλες υπάρξεις – με άλλα λόγια, έχετε κάνει όνειρα μαζί, έχετε κάνει σχέδια και μ’ αυτόν τον τρόπο έχετε ανοίξει κύκλους ανάμεσά σας, οι οποίοι υφίστανται ανοικτοί μέχρι την στιγμή που οι δυο σας αποφασίσετε να τους κλείσετε…
Τα όνειρα που έχει η Τζαίην εμπνέονται από αυτήν την Δύναμη: Έχουμε την πρόθεση, Έχουμε έναν λόγο να επενδύσουμε ενέργεια σ΄αυτήν την Διάσταση και αφού δεν υφίσταται ένα μυαλό που θα μπορούσε να συλλάβει το όλο Σχέδιο, Είμαστε υποχρεωμένοι να το μοιραστούμε και με άλλο, Μοιραζόμαστε μέρη και κομματάκια του…
Προχωρώντας παραπέρα, είναι καιρός πια να σταματήσεις να πασχίζεις – έχεις αποδείξει στον εαυτό σου πως βρίσκεσαι στην πρώτη γραμμή, πως ηγείσαι του πλήθους… είσαι αστραπή και κεραυνός όσον αφορά τη συνένωση Γνώσης και Σοφίας, επομένως δεν χρειάζεται πια να μοχθείς προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, για οτιδήποτε! 
Είναι καιρός να αρχίσεις να ονειρεύεσαι ξανά…
Αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους εσείς οι δυο έχετε δημιουργήσει μια ένωση, μια σχέση: για να υποστηρίξετε το ονείρεμα… όσον αφορά την Τζ., για να την στηρίξεις σ’ αυτό το μεγάλο της όνειρο που έχει αποκτήσει κατά την διάρκεια της εργασίας της μαζί Μας… 
όσον αφορά εσένα, για ν’ αρχίσεις να ονειρεύεσαι ξανά, για να βγεις από την συμπαγή πραγματικότητα της ζωής σου, της δομής, των περιορισμών και να ξαναγίνεις ονειρευτής… μ’ αυτόν τον τρόπο θα εκδηλώσεις τα όνειρά σου, θα δημιουργήσεις το υπόλοιπο της ζωής σου: κάνοντας όνειρα
Και η απογοήτευση που νοιώθεις εξαιτίας των άλλων αρχίζει να λιγοστεύει:  όσο περισσότερα πρόσωπα συναντάς, τα οποία είναι μέρος αυτού του Σχεδίου, τόσο λιγότερη ένταση νοιώθεις… κι αυτός είναι ο λόγος που ενεργοποιεί την Τζ. να σε συστήνει σε όποιον γνωρίζει προκειμένου να σε βλέπει να απελευθερώνεσαι από την αγωνία του μόχθου να προετοιμάζεις άλλους ώστε να δεχτούν μια νέα πραγματικότητα, μια νέα κοινωνία, έναν νέο τρόπο ζωής, μια νέα οικογένεια – λιγοστεύει η υπερβολική αίσθηση ευθύνης! Νοιώθετε υπεύθυνες η μια για την άλλη κι αυτό δημιουργεί ιστούς…
Η ζωή είναι ένας ιστός!
Κάθε σημείο συνδέεται αυτομάτως με κάθε άλλο σημείο – μ’ αυτόν τον τρόπο είναι δομημένοι ενεργειακά οι άνθρωποι, καθένας είναι συνδεδεμένος με έναν άλλον… είναι η ανασφάλεια που κινητοποιεί τον άνθρωπο να δημιουργεί ένα είδος πυκνότητας, μια πιο πυκνή γραμμή σύνδεσης: έναν γάμο, ένα συμβόλαιο που υπογράφουν οι άνθρωποι…
Κάθε είδος συμφωνίας που δεσμεύει τους ανθρώπους μπορεί να καταστεί εμπόδιο… πες, για παράδειγμα, πως βρίσκεσαι σ’ αυτό το σημείο του ιστού και ο άλλος άνθρωπος βρίσκεται σ’ ένα άλλο – αν δημιουργήσεις μια πολύ συμπαγή δομή ανάμεσά σας, με κάποιους τρόπους, μπλοκάρεις την ελεύθερη ροή ενέργειας με όλα τα υπόλοιπα σημεία που τριγυρίζουν…
Δουλεύεις πολύ καιρό πάνω σ’ αυτό, η Τζ. έχει επενδύσει τον εαυτό της σε σένα κι αυτό σου έχει επιτρέψει να πετάξεις από πάνω σου τις δομές που έχεις δημιουργήσει, τις δεσμευτικές δομές μεταξύ αυτών που αγαπάς, διότι, στο μέλλον, δεν χρειάζεται να στηρίζεσαι υπερβολικά  πάνω σ’ άλλον προκειμένου να καλύψεις τις ανάγκες σου, προκειμένου να εκφραστείς ή να μοιραστείς χώρο ή να έχεις κάποιον με τον οποίο να μπορείς να επικοινωνείς…
Καθώς αυτή η ενέργεια μέσα στον ιστό αρχίζει να ρέει, τότε συμβαίνει μια μεγάλη χαλάρωση μεταξύ των ανθρώπων, δεν είναι αναγκαίο να δομούνται σχέσεις… υφίσταται μια μεγάλη κίνηση σ’ αυτήν την διάσταση προκειμένου η ενέργεια, η συνειδητότητα να απελευθερωθεί από δογματικά συστήματα… 
Αυτός είναι ένας από τους κύριους στόχους Μας: να βοηθήσουμε τον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά των δογμάτων, να τα εξατομικεύσει (θρησκεία, πνευματικότητα, φιλίες, οικογένεια, ζωή)… αυτό είναι το μέλλον… η γη δημιουργεί μια μεγάλη κίνηση ενέργειας για να σπάσει, να καταστρέψει – κι αυτό είναι που, τελικά, καταστρέφεται: τα δογματικά συστήματα… απλό!
Μπορείς να αναρωτηθείς, μπορείς να χρησιμοποιήσεις αυτήν την λέξη τις επόμενες βδομάδες: ‘ποιες είναι οι δογματικές πεποιθήσεις μου αναφορικά μ’ αυτήν την περίπτωση; Ποιο είναι το προσωπικό μου δόγμα αναφορικά με την δουλειά που κάνω; Αναφορικά με την δομή του σχολείου; Αναφορικά με τις σχέσεις μου με τους μαθητές μου; Αναφορικά με τις σχέσεις μου με την οικογένειά μου; Αναφορικά με μένα σαν γυναίκα; Σαν φίλη; Ποια είναι τα δόγματά μου;
Το δόγμα είναι ο πυρήνας της πεποίθησης… 
απλά, κοιτώντας παιχνιδιάρικα την ζωή σου μ’ αυτόν τον τρόπο, απλά παύεις να πασχίζεις – δεν είναι εύκολο για σένα αλλά μπορείς να το κάνεις! Καθώς η ενέργεια κινείται σε κύκλους, δεν θα βάζεις καθόλου συγκεκριμένη ενέργεια προς μια μόνο κατεύθυνση διότι έτσι σταματά η ροή προς κάθε κατεύθυνση! Χαλάρωσε! Δεν Φεύγουμε, αυτό δεν είναι κάτι που μπορεί να χαθεί, είναι κάτι που μπορεί να είναι διαθέσιμο για όσο χρόνο το χρειάζεσαι – απλώς εμπιστέψου! Η Τζ. έχει δεσμευτεί ως προς αυτό το Σχέδιο και δεν θα επιτρέψει να χαθεί κανείς!
Τώρα, μίλα για το πώς νοιώθεις!
 (Δ.) Προσπαθώ να ξεδιαλύνω το ποια είμαι και το πώς κινούμαι στη ζωή…
– Αυτό αποτελεί τμήμα της εκπαίδευσής σου – το άτομο δεν διαχωρίζεται από τον ρόλο του, αποβάλλει τον ρόλο του… εσύ αποφασίζεις να απομακρυνθείς από τον ρόλο σου – οποιονδήποτε ρόλο, να τον κρεμάσεις στην κρεμάστρα μέχρι να νοιώθεις έτοιμη να τον φορέσεις, να μην τον ζήσεις! Προκειμένου να αποκτήσεις πρόσβαση σ΄αυτό το ευαίσθητο σημείο που θεωρείς αναγκαίο για σένα, πρέπει να βγεις έξω από τον ρόλο… επομένως, όλα είναι συνδεδεμένα, τυλιγμένα σε μια κλωστή, ένα κουβάρι από κλωστή – καθώς θα κατανοείς τον πυρήνα, το κεντρικό σημείο, το δόγμα, τότε θ’ αρχίσεις να χαλαρώνεις ξεκινώντας από το κέντρο…
Η ψυχολογία στο παρελθόν πρότεινε ένα θέμα ξεκινώντας το από την αρχή της κλωστής και τραβώντας το ξετυλίγοντας την δομή του – και ξέρεις πόσο χρόνο και απόσταση παίρνει αυτό…
Εμείς εργαζόμαστε από το κέντρο: δουλεύοντας από το κέντρο, αυτό μεγαλώνει και ολόκληρο το κουβάρι διευρύνεται και γίνεται πιο χαλαρό και οι κλωστές αντί να σφίγγουν, ανοίγουν, έτσι, τελικά, μπορείς να προσεγγίσεις το εσωτερικό κι απλώς να βγάλεις στο φως τον πυρήνα και τέλος! Για όσο χρόνο σε Συμβουλεύουμε για την προσωπική σου ανάπτυξη, σε Συμβουλεύουμε ως μέλος αυτού του Σχεδίου και αυτό θα το αντιληφθείς σε όλες σου τις συνεδρίες και σε όσες θα μεταφράζεις: θα λαμβάνεις πληροφόρηση προκειμένου να μπορείς να κατανοείς τη διαδικασία έκφρασής Μας, το πώς Εργαζόμαστε…
 (Δ.) Έχω θέμα με κάποιους από τους νυν συναδέλφους μου;
– Το ξέρεις, ξέρεις τι είναι!
 (Δ.) Τι θα έπρεπε να κάνω;
– Βρες το δόγμα – χρησιμοποιώντας αυτήν την λέξη, θα μπορούσες… τώρα θα Αποκαλύψουμε λίγη ακόμη από την μαγεία Μας: σου Δίνουμε μια λέξη και την Ενδυναμώνουμε ώστε όταν την χρησιμοποιείς, θα δέχεσαι ένα ξέσπασμα ενέργειας από αυτήν την Πηγή – μ’ αυτόν τον τρόπο, Συνεχίζουμε να εμπνέουμε το άτομο αφού τελειώσει η συνεδρία! 
Το δόγμα είναι η μαγική σου λέξη για κάποιο διάστημα, όχι για πάντα! 
Όλα μεταβάλλονται κι αλλάζουν και είναι καλύτερα να κινείσαι ανάλογα με τις μεταβολές κι αλλαγές… οπότε, με οποιονδήποτε νοιώθεις ενόχληση, απλά, αναρωτήσου: ‘ποιο είναι το δογματικό σύστημα που έχω δημιουργήσει γύρω από αυτήν την σχέση’ και μετά, παίξε μ’ αυτήν την σκέψη για λίγες μέρες, ίσως, δώσε της χώρο να χορέψει στο μυαλό σου… έπειτα, ίσως να δεις κάποιο όνειρο, ίσως να ‘χεις κάποια έμπνευση, ίσως να προσέξεις κάτι που δεν είχες δει… 
μην φαντάζεσαι πως έχεις κολλήσει πουθενά! Μην φαντάζεσαι πως περπατάς σ’ ένα άγνωστο μέρος με περικοκλάδες που τυλίγονται στο πόδι σου – είσαι ελεύθερη! Μόνο το σύστημα πεποιθήσεων, το δόγμα σκιάζει την συνειδητή επίγνωση
 (Δ.) Έχω έναν μαθητή ο οποίος τραυλίζει – πώς τον χειρίζομαι;
– Να διαβάζετε μαζί φωναχτά – έτσι, μπορεί να διαβάζει κάτι ονειρικό, διαβάστε κάποιες ιστορίες σχετικά με χαρακτήρες που είναι μισοί αληθινοί και μισοί παραμυθένιοι, για παράδειγμα, για ευγενείς ή νεράιδες… διαβάστε την ιστορία μαζί: πρώτα, διαβάζεις εσύ, μετά εκείνος και μετά μαζί – μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείς μια ροή προφορικού λόγου για να μπορεί να ακολουθήσει… πρόσεξε να μην συμπληρώνεις τις προτάσεις του!
Σε εκπαιδεύει να επιβραδύνεις τις υποθέσεις, τα συμπεράσματά σου… αν τραυλίζει, τότε, έχεις μια ευκαιρία να σταματήσεις να συμπληρώνεις την πρότασή του, να σταματήσεις να υποθέτεις πως ξέρεις τι προσπαθεί να πει, επομένως, αντί να ψάχνεις να τον βοηθήσεις, βοήθησε τον εαυτό σου: σου δίνει εκπαίδευση σχετικά με το άλλο φύλο, όπως επίσης και το ότι είναι λάθος να υποθέτεις πως μπορείς να ερμηνεύσεις την ροή από το άλλο φύλο…
Άντρες και γυναίκες σκέφτονται διαφορετικά, δρουν διαφορετικά… προκειμένου να έχει μια αρμονική σχέση μ’ έναν άντρα, η γυναίκα πρέπει να του επιτρέπει χώρο να δρα, να εκφράζεται και να είναι δίχως την καθοδήγησή της… άλλη ροή έχουν οι γυναίκες κι άλλη οι άντρες και είναι ο συνδυασμός αυτών των δυο ρευμάτων που δημιουργεί τη μαγεία! Εάν ο ένας επιχειρήσει να κυριαρχήσει πάνω στον άλλο, τότε εξουδετερώνουν την ροή αναγκάζοντάς την να πάει προς μια κατεύθυνση την οποία δεν θα επέλεγε από μόνη της – αυτό το νεαρό αγόρι σου δίνει την ευκαιρία να εξασκηθείς…


 (Δ.) Γιατί έχω πόνους στη μέση; Τι δεν μπορώ να κουβαλήσω;
– Την δύναμή σου, αγαπητή! Διστάζεις να κάνεις το επόμενο βήμα προς την  αυτοπραγμάτωση: όταν αντιμετωπίζεις την εξουσία με ό,τι γνωρίζεις! Έχεις ακούσει την έκφραση ‘με την πλάτη στον τοίχο;
 (Δ.) Τι είναι δύναμη;
– Κατανοείς πως υπάρχει μια πάλη για εξουσία, όχι μόνο στη χώρα αλλά σ’ ολόκληρο τον κόσμο και το όνομα αυτού του παιχνιδιού είναι Δύναμη, Εξουσία…
Και ο καθένας, στον δικό του προσωπικό κόσμο, στην προσωπική του ζωή, καθρεφτίζει το τι συμβαίνει έξω από όλα αυτά – μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ο ιστός, μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργείται ο κόσμος… 
υπάρχει πάντοτε μια συνεκτικότητα π.χ. μέσα στην κοινότητα, μέσα στη χώρα, μέσα στην Ευρώπη, στον κόσμο – υπάρχει πάντα κάτι που συνδέει τον ένα με τον άλλο… τώρα, προσωπικά για σένα, έχει να κάνει με το να δημιουργήσεις τη δικιά σου ιστορία εξουσίας, με το να μάθεις πώς νοιώθει κανείς όταν βρίσκεται σε θέση εξουσίας, όταν διατηρεί εξουσία, όταν μοιράζεται εξουσία…
Η αυτοπραγμάτωση είναι η καλύτερη δύναμη! 
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη δύναμη για κανέναν άνθρωπο, ασχέτως του πόσες χώρες έχει κατακτήσει, πόσες γυναίκες έχει υποτάξει – κ συ, μη θέλοντας να ρίξεις κανέναν κάτω ευθέως, ρίχνεις τον εαυτό σου, εξ ου και ο πόνος της μέσης… αντιμετωπίζεις την πρόκληση της αντιμετώπισης κάποιων ανθρώπων εξουσίας κι αυτό επίσης συμβάλλει  στο να καταβάλλεσαι: υποχωρείς από θέση εξουσίας 
τα περισσότερα προβλήματα μέσης προκαλούνται λόγω της υποχώρησης από διεκδίκηση εξουσίας ή από ανάληψη περισσότερης εξουσίας, μια ευκαιρία να χρησιμοποιηθεί η δύναμη που σε έχει ήδη αγκαλιάσει…
Και την βλέπεις αυτήν τη νέα ευκαιρία, γνωρίζεις την έκφραση ‘παίρνω θέση για να αντέξω κάτι δύσκολο’, όταν δηλαδή ακινητοποιείσαι σε θέση για να ‘κρατήσεις’ – δεν είσαι χαλαρή… κι όλα αυτά συνδέονται: ακινητοποιείς τον εαυτό σου απέναντι στην προσωπική σου δύναμη επειδή χρειάζεται να αντιμετωπίσεις αυτούς τους ανθρώπους, κάποιους αρχηγούς… γνωρίζεις πράγματα που πρέπει να μοιραστείς μαζί τους, έχεις να μοιραστείς – απλώς, πες ό,τι θεωρείς πως χρειάζεται δίχως να έχεις, κατ’ ανάγκη, προσδοκίες πως θ’ αλλάξουν… απλώς, μοιράσου ό,τι είναι να μοιραστείς: την θέση σου! Αν ήσουν στη θέση τους, δεν θα ήθελες να ακούσεις;
 (Δ.) Φυσικά θα ήθελα! Οποιαδήποτε βοήθεια θα ήταν καλόδεχτη…
– Από κάποια σαν και σένα; Φυσικά!
Δεν είναι εύκολο να διαθέτει κάποιος δύναμη! 
Έχεις το παράδειγμα αυτού του Καναλιού (Τζαίην), η οποία ταπεινά ζητά συμβουλή ή πληροφόρηση από όσους βρίσκονται κοντά της και προκειμένου να αποδεχθείτε τις θέσεις σας, χρειάζεται, πρέπει να παίξετε τους ρόλους αλλού ώστε να μπορέσετε να δείτε τον εαυτό σας, την αξία που φέρετε… 
Δεν χρειάζεται να αγωνιάς σχετικά με το Σχέδιο ή αυτήν τη σχέση… πολλές φορές απαιτούνται πολλές επανενσαρκώσεις προκειμένου να μείνει έντονο αποτύπωμα σ’ έναν πολιτισμό, όχι μόνο μιας χώρας αλλά του κόσμου – δεν είναι εύκολο… 
με άλλα λόγια: όπως ακριβώς χρειάζεται να περάσεις από μια σειρά θεσμών για να εκπαιδευτείς π.χ. για να γίνει κάποιος γιατρός, πρώτα πρέπει να πάει στο Δημοτικό, μετά στο Λύκειο, πανεπιστήμιο, ειδικότητα και ίσως ακόμη περισσότερα μετά… όλα αυτά τα σχολεία σε μια ζωή είναι πάρα πολλά…
Γι αυτό δεν Χρειαζόμαστε προθεσμίες ή … – δεν είναι απαραίτητο… καθένας πρέπει να δουλέψει στον χρόνο του, με τον ρυθμό του μέχρι να είναι όλοι προετοιμασμένοι! Αυτή η Επιχείρηση είναι ομαδική υπόθεση, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί από έναν! Γι αυτόν τον λόγο η Τζ. έχει βιώσει τόση απογοήτευση στο μονοπάτι της σ’ αυτήν τη δουλειά: βλέποντας το δυναμικό ανθρώπων και βλέποντας το πώς αποσύρονται…
Καταλαβαίνεις: μπαίνουν στο πανεπιστήμιο και το παρατάνε… κι εκείνη είναι εκεί με το πιστοποιητικό ανά χείρας για όταν τελειώσουν το πανεπιστήμιο αλλά εκείνοι το παρατάνε κι αυτό την απογοητεύει τόσο που βλέπει όνειρα σχετικά μ’ εκείνους… ή συνεχίζει να έχει προσδοκίες πως θα συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους – ίσως και να τη συνεχίσουν… έχει μάθει με τον δύσκολο τρόπο το πώς να πάψει να έχει προσδοκίες…
Ως προς εσένα, καθώς εξελίσσεσαι μέσω του εαυτού σου, βλέπεις όλους τους τύπους των ανθρώπων… υπάρχουν σπουδαστές οι οποίοι μπαίνουν στο Σχέδιο σε διαφορετικά επίπεδα: κάποιοι μπαίνουν στο Δημοτικό, κάποιοι έρχονται στο διευρυμένο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα, όπως αποκαλείται, και παρόλο που είναι μεταπτυχιακοί, έχουν ξεχάσει πάρα πολλά από την ύλη του Δημοτικού, του Λυκείου ή του πανεπιστημίου, οπότε χρειάζεται να κάνουν επανάληψη, χρειάζονται ένα επαναληπτικό τμήμα προηγουμένως στη ζωή τους…
Αυτό, ίσως, σημαίνει πως η ζωή είναι αρκετά δύσκολη, πως υπάρχουν προκλήσεις που απηχούν πολύ βαθιά μέσα στην ψυχή τους, και δεν είναι σωστό ένας άλλος σπουδαστής να κρίνει το τι απαιτείται να βιώσει ο άλλος προκειμένου να αποδείξει πως δικαιούται να βρίσκεται στο μεταπτυχιακό τμήμα – χρειάζεται να θυμηθούν εκείνες τις ταπεινωτικές εμπειρίες… είναι πολύ ταπεινωτικό να μη θυμάται κάποιος το πόσο κάνει 2+2, δεν είναι; Είναι πολύ ταπεινωτικό για έναν μεταπτυχιακό φοιτητή να ξεχνά πόσο κάνει 3x7, όμως κάποιοι ξεχνάνε… καθώς επιταχύνει κάποιος στη ζωή, κάποια απλά πράγματα ξεχνιούνται, κάποια απλά πράγματα πρέπει να ανασυρθούν στη μνήμη!
Κι αυτή η εμπειρία για σένα του να νοιώθεις ανήμπορη είναι επίσης ταπεινωτική προκειμένου να σου δώσει την ενέργεια του συγχωρώ-και-ξεχνώ και να επιτρέψεις στους άλλους, όποιοι κι αν τυχαίνει να είναι να πάρουν τον χρόνο τους, τον χρόνο που χρειάζονται να συμβαδίσουν, να προφτάσουν… μπορεί να υπάρξει ένας σπουδαστής που μπαίνει στο τμήμα κι εσύ έχεις το δυναμικό να εξοργιστείς μαζί του λόγω αυτών που έχει ξεχάσει, κι Εμείς δεν θέλουμε – ούτε κι εσύ θέλεις αυτό να σε εξοντώσει…
Ασχολείσαι με μαθητές ολόκληρη την ζωή σου αλλά όχι σ’ αυτό το είδος εκπαιδευτικού συστήματος – το γνωρίζεις πως εδώ πρόκειται για κάτι μεγάλο και πολλοί το αισθάνονται και το γνωρίζουν και το αποφεύγουν… αφού έχουν πλησιάσει, κοιτούν την Τζ. καχύποπτα επειδή γνωρίζουν: πήραν κάτι και ξέρουν πόσο πολύτιμο είναι αλλά δεν θέλουν να το πουν σε κανέναν άλλον, έχουν αποκομίσει από αυτό αλλά δεν θέλουν να πάρουν άλλο! 
Ίσως να γνωρίζουν τα όριά τους καλύτερα από την Τζ., η οποία πιστεύει πως κανείς δεν έχει περιορισμούς και βλέπει καθαρά αυτούς που δεν έχουν κανέναν…
Μπορούμε να μιλάμε για τα πάντα, ξέρεις, όπως ακριβώς σε μια αίθουσα: ξεκινάς το μάθημα για κάποιο θέμα αλλά μπορεί να μιλήσεις για κάτι που φαίνεται τελείως άσχετο, σωστά;
 (Δ.) Ναι, φυσικά!
– Επειδή χρειάζεται να περάσει χρόνος, έτσι δεν είναι; 
Σαν εκπαιδευτικός έχεις μια συγκεκριμένη δέσμευση απέναντι στον χρόνο, σωστά; Χρειάζεται να μιλήσεις και γι άλλα θέματα για να συμπληρωθούν οι ώρες… 
κι Εμείς χρειάζεται να κάνουμε το ίδιο: χρειάζεται να επιτρέψουμε στον κάθε σπουδαστή την προσωπική του σχέση με τον χρόνο οπότε Συνεργαζόμαστε με τον χρόνο… είσαι κομμάτι από κάτι που ξεπερνά την πιο ζωηρή φαντασία σου, γι αυτό είναι αδύνατον να το Ορίσουμε! Πρόκειται για μια εκπαιδευτική διαδικασία του Γνώθι Σαυτόν – αυτός είναι ο πιο εύκολος τρόπος να εξηγηθεί σε κάποιον άλλον και καθένας έχει την δική του ευθύνη και επιλογή: πόσο από τον εαυτό τους θέλουν να γνωρίσουν!

 (Δ.) Η ζωή μπορεί να είναι τόσο δύσκολη…
– Η ζωή, όπως και κάθε άλλο θέμα, δεν γίνεται απολύτως κατανοητή έως ότου τελειώσει! Αυτό σημαίνει πως πολλοί δρόμοι, ασθένειες, σχέσεις δεν γίνονται απολύτως κατανοητά, δεν αφομοιώνονται έως ότου τελειώσει ο κύκλος της ζωής – μερικά σύννεφα κρύβουν όλο τον ήλιο, ξέρεις, όλα τα πλάσματα του ήλιου, όλη την λιακάδα όταν άλλα κρύβουν εν μέρει το φως…
Γι αυτό είναι τόσο μείζον για κάθε εξελισσόμενο πνεύμα το θέμα της αποδοχής και της συγχώρησης – σε κάποιο σημείο δεν υφίστανται ερωτήσεις, απλώς, αποδέχεσαι την ζωή! Απλώς, αποδέχεσαι το γεύμα που σου σερβίρεται, τρως ό,τι σου αρέσει ή ό,τι επιλέγεις και αφήνεις το υπόλοιπο δίχως σχόλιο ή συζήτηση ‘γιατί έχουμε τέτοιο φαγητό σήμερα;’ ή ‘ποια είναι τα συστατικά;’ κλπ

Αυτό που Κάνουμε είναι για ενεργειακή διευθέτηση, γι αυτό Παρευρισκόμαστε! 
Όλα τα άλλα μπορούμε να τα Συζητήσουμε αλλά δεν μπορούμε πραγματικά να Διορθώσουμε οτιδήποτε προκειμένου να είναι πιο εύκολη η αποδοχή…
 (Δ.) Είμαστε όλοι παλιές ψυχές; Και πώς ορίζεται το ‘παλιό’;
– Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κάτι τέτοιο – αυτός είναι ένας τρόπος για να διαχωρίζεται ο ένας από τον άλλον… φαντάσου ένα δοχείο γεμάτο σπόρους: ένας σπόρος φυτεύεται πριν έναν άλλον και μεγαλώνει και γίνεται δέντρο ενώ ο άλλος παραμένει σπόρος – αν το αποκαλέσεις παλιό δέντρο, πώς σχετίζεται με τον σπόρο ο οποίος ακόμη δεν έχει γίνει δέντρο; 
Βλέπεις, δεν μπορεί να συγκριθεί η ενέργεια μεταξύ της μιας μορφής και της άλλης, πρόκειται απλώς για μια νοητική αναζήτηση…
 (Δ.) Πώς δημιουργείται μια ψυχή;
– Πρώτα απ’ όλα, τι είναι ψυχή; 
Η ψυχή είναι μια προσπάθεια να ταυτοποιηθεί και να ορισθεί η ουσία του πνεύματος για να διαχωρισθεί από το Όλον… αν πεις ‘η ψυχή μου’, τότε προσπαθείς να περικλείσεις την ουσία που υφίσταται μέσα στον σπόρο… αν προσπαθούσες να απαντήσεις την ερώτηση ‘από πού προέρχεται ο σπόρος;
 (Δ.) Ή πού περικλείεται;
 Περικλείεται από το κέλυφος προστασίας μέχρι να έχει την ευκαιρία να διευρυνθεί
 (Δ.) Γιατί θεωρούνται τόσο σημαντικές στη θρησκεία μας εκείνες οι 40 μέρες μετά τον θάνατο κάποιου;
– Πού πήγε ο Ιησούς για 40 μέρες; Δεν τις πέρασε με νηστεία στο Όρος; Κάτι τέτοιο; Μέχρι να βρει την ουσία Του… οπότε η θρησκεία το υιοθέτησε, προέρχεται από τη θρησκεία, όχι από κάτι βαθύτερο…
 (Δ.) Ποιο ήταν το νόημα της Θυσίας του Ιησού; Δίδασκε ό,τι Διδάσκετε κι Εσείς: Αγάπη, Συγχώρηση, Θυσία, Πορεία προς το Φως
– Μόνο αν ζούσες την εποχή εκείνη, θα μπορούσες να αντιληφθείς το μέγεθος των ψευδαισθήσεων που υφίσταντο την εποχή εκείνη μέσα στο ανθρώπινο μυαλό, άρα και τον λόγο για τον οποίο χρειάζονταν μια τόσο έντονη εντύπωση από μια δυνατή Πηγή! 
Ο Ιησούς Χριστός ήταν μια πολύ δυνατή πηγή Αλήθειας κι, επίσης, ένα είδος μάγου, θα μπορούσες να πεις!
 (Δ.) Και τι συμβαίνει σήμερα; Μας επηρεάζει η θυσία Του;
– Ποια ήταν η θυσία του; Τι θυσίασε;
 (Δ.) Την ζωή Του! Ήρθε με μια αποστολή, έναν σκοπό, σωστά; Ποιος ήταν αυτός; 
Να μας απελευθερώσει από το κάρμα, να το διαγράψει ώστε να μπορέσουμε να δούμε το Φως;
 Να φέρει το Φως της Αλήθειας στο μυαλό των αδαών!
 (Δ.) Είναι μέλος της Δελφικής Κίνησης;
– Όσο είναι μέρος του όλου!
 (Δ.) Με δεδομένη την Ελεύθερη Βούληση, πώς μπορεί να είναι ήδη γνωστό το αποτέλεσμα αυτής της Επιχείρησης;
– Ουδείς αναντικατάστατος!
 (Δ.) Το οποίο σημαίνει τι;
– Πως είναι, επίσης, θέμα Συνεργασίας της Θέλησης
Δεν είστε υποχρεωμένοι να συνεργαστείτε αν δεν θέλετε, μπορείτε να επιλέξετε να μην συνεργαστείτε – και ο καθένας συνεργάζεται ή όχι αναλόγως των επιλογών που κάνει! 
Γι αυτό ίσως φαντάζεσαι πως κάποιος εξωθείται στην έξοδο – στην πραγματικότητα, οι ίδιοι βγαίνουν βάσει των επιλογών που κάνουν: δεν γίνεται να πας ταυτόχρονα και προς βορράν και προς νότον, γίνεται;!
 (Δ.) Είπατε, όμως, πως οι ίδιοι προμηθεύουμε με καύσιμα την κίνησή μας – αυτό δεν αντιτίθεται στη συνεργασία; Πού τραβά κανείς την γραμμή;
 Καθώς εφοδιάζεσαι με καύσιμα για την προσωπική σου κίνηση, ενεργειακά, δημιουργείς τον χώρο ή την ευκαιρία σε άλλους να κινηθούν με σένα! Αν φυσήξει δυνατός άνεμος, οτιδήποτε ελαφρύ μπορεί να σηκωθεί και να μεταφερθεί μαζί του – κάπως έτσι… καθώς τροφοδοτείς η ίδια την κίνησή σου, στον αέρα που σηκώνεις μαζί σου, επιτρέπεις ή δίνεις την ευκαιρία σε άλλους να μετακινηθούν μαζί σου, βλέπεις…
Γι αυτό όσο περισσότερο κάποιος είναι εστιασμένος στην προσωπική του εξέλιξη, ως ζήτημα πνευματικής ουσίας, προκειμένου να πλησιάσει όλο και περισσότερο προς την Αλήθεια, τόσο καθίσταται ένα είδος μαγνητικής δύναμης γι άλλους – δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να πας να σταθείς στη γωνία και να κηρύττεις: ενεργειακά, μπορείς να μεταφέρεις άλλους μαζί σου!
Τώρα, όσον αφορά την Συνεργασία, είναι κι αυτή ζήτημα επιλογής
Θέλεις να συνεργαστείς με την εκπαιδευτική διαδικασία που σου παρέχεται προκειμένου να διδάξεις τα παιδιά ή την προσαρμόζεις έτσι ώστε να εξυπηρετήσει τον προσωπικό σου στόχο όπως φαντάζεσαι τον εαυτό σου ως δασκάλα ή εκπαιδεύτρια; Βλέπεις; Είναι επιλογή σου το πόσο θέλεις να συνεργαστείς!
Η ζωή είναι διαδρομή!
Σε κάποιο σημείο η διαδρομή τελειώνει και βγαίνεις από το φυσικό σώμα, κατεβαίνεις από το τραίνο, το λεωφορείο, το αυτοκίνητο, το ποδήλατο, φεύγεις!
 (Δ.) Διαβάζοντας readings άλλων βρήκα πως Έχετε δώσει πολλές συμβουλές τις οποίες δεν ακολουθήσαμε – πόσο επηρεάζει αυτό το Σχέδιο;
– Πάντα υπάρχει από όλους ένας αρχικός ενθουσιασμός όσον αφορά την συμμετοχή σε κάθε στιγμή μιας καινούργιας σχέσης, για παράδειγμα, όπου οι συμμετέχοντες προσπαθούν να δείξουν το καλό τους πρόσωπο, προσπαθούν να συνεργαστούν, να θυσιάσουν κάτι προκειμένου να έρθουν κοντά στον άλλον – όσο περνά ο καιρός, ο καθένας επιστρέφει στις παλιές του συνήθειες, όπως πάντα και χρειάζεται να συμφιλιωθεί ή να αποφασίσει τι θέλει, ποια είναι η επιθυμία του…
Εμείς απλώς Φωτίζουμε το Μονοπάτι! 
Δεν σας βάζουμε στο μονοπάτι ούτε σας σπρώχνουμε στην πορεία του! Εσείς επιλέγετε, Εμείς δεν Έχουμε καμμιά ιδιαίτερη προσδοκία από κανέναν!
 (Δ.) Πόσο εφικτό είναι για μας, τους ανθρώπους, να αφομοιώσουμε όλες εκείνες τις προηγούμενες ζωές, να τις ξεκαθαρίσουμε και να προχωρήσουμε; Μπορεί να το κατορθώσει ένας άνθρωπος;
Σημασία έχει το πώς προσπαθείς να το κατορθώσεις – είναι σημαντικό να γίνεται πάντα με παιχνιδιάρικο τρόπο… αν το προσλάβεις πολύ σοβαρά, ίσως ‘τσιμεντώσεις’ ή δομοποιήσεις την παρελθούσα ζωή που επιθεωρείς στην παρούσα ζωή σου…
Φαντάσου πως βλέπεις μια ταινία σχετικά με μια γυναίκα σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα… μετά την ταινία αρχίζεις να πιστεύεις πως είσαι εσύ εκείνη η γυναίκα  κι αρχίζεις να φέρεσαι όπως εκείνη, να νοιώθεις όπως εκείνη – δεν είναι λάθος αυτό;! 
Αυτό είναι το σφάλμα αναθεωρώντας προηγούμενες ζωές: η τόση προσκόλληση σ’ εκείνην την εμπειρία!
Η λογική πίσω από την θεώρηση προηγούμενων ζωών είναι να καταδειχθεί η συσχέτιση στο παρόν, να καταστεί γνωστή εκείνη η συσχέτιση στο μέλλον ώστε να μην συμπεριφέρεται κάποιος ή να κάνει επιλογές υποσυνείδητα εξαιτίας εκείνης της επιρροής! Βλέπεις, για παράδειγμα, ένα κομμάτι του εαυτού – το συναισθηματικό ή το νοητικό, να κινείται προς μια κατεύθυνση εξαιτίας εκείνης της επιρροής λόγω προηγούμενης ζωής και δεν την επιλέγεις επειδή έχεις επίγνωση πως δεν πρόκειται για την τωρινή πραγματικότητα
Δεν επιμένουμε πολύ σε περασμένες ενσαρκώσεις, δεν ‘ταίζουμε’ με το ζόρι – σας Αποκαλύπτουμε μερικές και μετά δεν Ασχολούμαστε, εκτός κι αν είναι σημαντικό να γνωρίζετε… εσύ έτυχε να αποκαλύψεις πολλές λόγω περιέργειας και ξέρεις πως κάποιες φορές κοιτάς τι έχει μέσα το κουτί και μετά το κλείνεις, δεν προχωράς παραπέρα… μερικές φορές, ξέρεις, η περιέργεια είναι πολύ επιδερμική, δεν είναι κάτι που σε πηγαίνει βαθύτερα και είναι λάθος να κάνεις ένα βήμα μπροστά λόγω περιέργειας και να συνεχίσεις – απλώς, ρίχνεις μια ματιά…
 (Δ.) Χρειάζομαι κάποιο είδος άσκησης και δεν μπορώ να βρω ποιο – το Tai Chi;
– Το περπάτημα… το Tai Chi δεν είναι, κατ’ ανάγκην, σωματική άσκηση – το περπάτημα είναι πολύ θετικό! 
Αν ξεκινήσεις με μισή ώρα καθημερινά, και περπατάς με τα σωστά παπούτσια δίχως προορισμό, απλώς να βγαίνεις από την πόρτα και να τριγυρίζεις στην πόλη… δεν πρόκειται για κάτι πολύ σημαντικό, ξέρεις, απλώς βαδίζεις με έναν ρυθμό που σου επιτρέπει να βρίσκεσαι στο μυαλό σου και μετά θα δεις τα οφέλη: το πώς καθαρίζει το μυαλό με το βάδισμα, το πώς λύνονται τα θέματα όταν μιλάς μέσα στο μυαλό σου, κάπως έτσι…