Κρατούμε την Ομάδα ολιγομελή αυτή τη φορά ώστε να μπορέσει να κινηθεί η χαρά…
κάθε φορά που γίνεται διευθέτηση ενέργειας, ο καθένας συνδέεται με τον διπλανό του… γι αυτό, κάθε φορά που συμμετέχετε σε μια από τις Ομάδες Μας ή σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα – για οποιονδήποτε λόγο, η ενέργεια κινείται από τον έναν στον άλλον…
Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση – δεν είστε τόσο κλειστοί όσο θα φανταζόσαστε… ακόμα και αν κλειδωθείτε σε ένα δωμάτιο, μόνοι σας, οι σκέψεις σας, τα συναισθήματά σας, τα όνειρά σας σάς συνδέουν με άλλους – πάντα υπάρχει επιλογή ως προς το με ποιον επιθυμείτε να παραμείνετε συνδεδεμένοι…
Με άλλα λόγια, δεν είστε υποχρεωμένοι να παραμείνετε κοντά σε κανέναν στη ζωή σας – εκτός των παιδιών σας, εννοείται… έτσι, οι γονείς προσπαθούν να ξεφύγουν από τα παιδιά τους αλλά δεν το καταφέρνουν πραγματικά… υπάρχει πάντα κάτι που τους κάνει να προσκολλώνται, υπάρχει πάντα μια γραμμή η οποία συνδέει τον γονιό και το παιδί αφ ης στιγμής υφίσταται γέννα μετά τη συνουσία…
αν έρθει κάποτε η στιγμή που θα μπορείτε να συμμετέχετε στην αναπαραγωγή χωρίς σεξ, θα έχετε μια εντελώς διαφορετική βάση δημιουργίας…
Γι αυτό το θέμα θα Θέλαμε να Μιλήσουμε απόψε: την Δημιουργία…
το τι δημιουργείτε κάθε μέρα με τις σκέψεις σας, τα συναισθήματά σας, τις αναμνήσεις σας, τις επιθυμίες σας, ποια είναι αυτά που θέλετε να ξεχάσετε – όλοι έχουν στη ζωή τους κάτι που θέλουν να ξεχάσουν…
Εμείς απόψε θα σας Βοηθήσουμε να ξεχάσετε…
φέτος υπάρχει μέχρι σε κάποιο επίπεδο ευκαιρία πλύσης εγκεφάλου, υπάρχει ευκολία στο άφημα – και Εμείς μπορούμε να σας Βοηθήσουμε…
Πάρτε ένα λεπτό να θυμηθείτε κάτι το οποίο θέλετε να ξεχάσετε, θυμηθείτε τι είναι αυτό που θα θέλατε να ξεχάσετε… δεν είναι τόσο δύσκολο – ίσως να πρόκειται για κάποια βιαστική απόφαση, για κάποια απερίσκεπτα λόγια ή πράξεις, για κάποια δήλωση που κάνατε η οποία δεν ισχύει πια, που θεωρείτε πως σας έχει περιορίσει…
Εμείς Μπορούμε να το σπάσουμε αυτό…
– (Κ.) Νοιώθω υπεύθυνη για όλους και προσπαθώ να τους βοηθώ αλλά, φυσικά, δεν τα καταφέρνω και συνεχίζω να νοιώθω…
– Ενοχή για το ότι δεν νοιώθεις πως δικαιούσαι να είσαι ευτυχισμένη με τον εαυτό σου…
– (Κ.) … υπεύθυνη για όλους…
– Είναι μέρος του να είσαι δασκάλα η ανάληψη της ευθύνης του να κρίνεις τους άλλους ως προς το αν προοδεύουν όσο καλά θα έπρεπε, ως προς το αν εκμεταλλεύονται όλες τους τις ευκαιρίες – όλα αυτά τα θέματα επειδή έχεις την ικανότητα να γνωρίζεις, να βλέπεις…
όπως έχεις και την ικανότητα να κρίνεις, παρόλο που δεν χρειάζεται…
δεν χρειάζεται οπωσδήποτε να δίνεις τις πληροφορίες σου σε άλλους, δεν χρειάζεται να τους λες τι βλέπεις, πώς αισθάνεσαι, τι κάνουν λάθος, πώς θα μπορούσαν να κινηθούν πιο σωστά…
μπορείς να γίνεις μια εκ των Ενόρκων – κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας οι ένορκοι είναι σιωπηλοί, έτσι δεν είναι; Απλώς ακούνε και παρατηρούνε και περιμένουν την ευκαιρία να πάνε κεκλεισμένων των θυρών συμμετέχοντας με τα άλλα μέλη προκειμένου να βγάλουν κάποιου είδους απόφαση…
μπορείς να βάλεις τον εαυτό σου σ’ αυτήν την θέση οποτεδήποτε θεωρείς πως θέλεις να εκφράσεις κριτική ή ετυμηγορία, μπορείς να φανταστείς μια αίθουσα δικαστηρίου και να δεις τον εαυτό σου ως κριτή, όχι ως δικαστή – αυτό θα σε βοηθήσει να διαχωριστεί και, επίσης, να διαμοιραστεί η ευθύνη…
Γιατί υπάρχουν 12 ένορκοι;
Γιατί υπήρχαν 12 Θεοί;
Τι είναι αυτός ο αριθμός και τι αντιπροσωπεύει;
Ή πώς μπορεί κάποιος να ρίξει το φταίξιμο στους ενόρκους; Γιατί υπάρχουν τόσο πολλοί;
– (Κ.) Γιατί το κάνω αυτό;
– Επειδή βρίσκεσαι στην λωρίδα ταχείας ανάπτυξης, επειδή είσαι δασκάλα και μπορείς να μπεις στον ρόλο εύκολα, χωρίς κόπο, χωρίς σκέψη…
– (Κ.) Πώς;
– Χρησιμοποίησε εικόνες: φαντάσου μια δικαστική υπόθεση, μια περίπτωση, μια σκηνή όπου βλέπεις τους ενόρκους, το πώς δεν συμμετέχουν…
έτσι, όταν νοιώθεις πως θέλεις να εκφράσεις κριτική, κάνε πίσω – το ότι είσαι δασκάλα δεν σημαίνει πως έχεις τον τελικό λόγο…
Όταν μιλάτε για εξέλιξη κανείς δεν μπορεί, πραγματικά, να απορρίψει ή να προαγάγει κανέναν εκτός του εαυτού του – καθένας είναι ο ίδιος υπεύθυνος, Εμείς δεν Είμαστε υπεύθυνοι…
γι αυτό βγες από την ευθύνη, είσαι ένα από τα 12 μέλη…
δεν χρειάζεται να αναλάβεις την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για ό,τι συνέβη, για ό,τι συμβαίνει, για ό,τι δε συμβαίνει…
Γιατί υπήρχαν 12 Απόστολοι;
– (…) Εγώ θέλω να ξεχάσω 2 πράγματα: μια καταστροφή που βίωσα όταν ήμουν είκοσι χρόνων, και έναν πρώην σύντροφο και τη λύπη που ένοιωσα με την προδοσία του…
– Αυτές οι μνήμες μπορούν να γίνουν σαν ταινία που έχεις δει, που σε εντυπωσίασε βαθιά, αλλά δεν συνέβη, πραγματικά, σε σένα…
μπορείτε όλοι να νοιώσετε την πρόκληση της σύνδεσης με τον εαυτό σας του παρελθόντος π.χ. όταν ήσασταν παιδιά… ίσως να έχετε μνήμες αλλά δεν θυμάστε ή δεν συνδέετε τόσο πολύ εκείνο το παιδί με το ποιος είστε αυτήν την στιγμή… ήταν μέρος της ζωής η οποία δείχνει να έχει βιωθεί από κάποιο άλλο μέρος του εαυτού…
για σένα, προσωπικά, αυτό έχει να κάνει με την υπερηφάνεια – είναι δύσκολο για σένα να αποδεχτείς πως συνέβησαν σε σένα τέτοιες καταστάσεις, πως δεν άξιζες, πραγματικά, να σου συμβαίνουν τέτοια πράγματα…
Έτσι θα μπορέσεις να διαχωριστείς από αυτά: μπορείς να φανταστείς πως συνέβησαν σε κάποιον άλλον…
θα μπορούσες, ακόμη και να δώσεις διαφορετικό όνομα σε εκείνο το πρόσωπο… αν έχεις κάποια ανάμνηση ή ένα όνειρο, μπορείς να ζωγραφίσεις ένα διαφορετικό πρόσωπο σ’ εκείνον τον παλιό εαυτό που ήσουν…
από την άλλη, κάθε φορά που νοιώθεις εγκαταλελειμμένη σ’ ένα όνειρο, στην πραγματικότητα, κερδίζεις σε συναισθηματική δύναμη…
– (…) Όμως ξυπνώ εξαντλημένη…
– Και καθώς κινείσαι μέσα στην κάθε μέρα της ζωής σου, ακόμη και αν νοιώθεις σωματικά εξαντλημένη, συναισθηματικά είσαι πιο δυνατή, έχεις λιγότερο την τάση να νοιώθεις ευαισθητοποιημένη ή ευαίσθητη προς άλλους… και αυτή η κίνηση, αυτός ο μετασχηματισμός που συμβαίνει είναι, στην πραγματικότητα, δυναμωτικός για σένα: κατά την διάρκειά του στρέφεσαι προς τα εσένα, γίνεται εσύ αντί να επηρεάζεσαι απ’ αυτό…
Αυτό είναι μετασχηματισμός: μετασχηματίζεσαι σε δύναμη αντί σε αδυναμία… δεν γίνεσαι οπωσδήποτε λιγότερο ευαίσθητη, γίνεσαι λιγότερη ευαισθητοποιημένη εξαιτίας άλλων ή λιγότερο αντιδραστική…
δες πώς συμβαίνει αυτό στο μέλλον…
– (Μ.) Θάθελα να ξεχάσω τον περασμένο χρόνο…
– Ίσως θα Μπορούσαμε να Δημιουργήσουμε κάποια αμνησία για σένα – θα ήθελες να είχες παραλείψει τον προηγούμενο χρόνο…
ενεργειακά μιλώντας, σ’ αυτήν τη χρονιά θα βρεθείς περισσότερο γειωμένος, όχι συγκεχυμένος…
Μπορούμε να Ξετυλίξουμε λίγη από την περσινή σύγχυση αλλά δεν Μπορούμε να διαγράψουμε όλη τη χρονιά…
αν ήθελες να κάνεις μια άσκηση, μπορείς να κάνεις τον Χορό του Δερβίση – η επίδραση της περιστροφής μπορεί να εκδιώξει μνήμη και μετά μπορείς να επιλέξεις να θυμάσαι ό,τι θέλεις… αν την κάνεις κάθε μέρα, θα αντιληφθείς μια διαφοροποίηση στο πεδίο της μνήμης…
ίσως θυμηθείς πληροφορίες από περασμένες ζωές πιο γρήγορα απ’ ό,τι από την τωρινή π.χ. όταν συναντάς κάποιον, ίσως θυμηθείς αμέσως περασμένες ζωές και μετά θα γνωρίζεις το πώς θα κινηθείς απέναντί του αντί όπως συνήθως σε πρώτες επιφανειακές αντιδράσεις…
Τι άλλο;
Υπάρχει κάτι στη μνήμη σου το οποίο θα ήθελες να τακτοποιήσεις έτσι ώστε να πάρεις διαφορετική πληροφορία από την εμπειρία;
– (Μ.) Ίσως την προηγούμενη σχέση για να απελευθερώσω την ενοχή…
– Και να μη νοιώθεις ενοχή όταν επιλέγεις τι είναι σωστό για σένα αντί για το τι είναι σωστό για κάποιον άλλον…
βλέπεις, εσύ δεν είσαι στο δικαστήριο όπως είναι η Κ. – εσύ θέλεις να ευχαριστείς τους άλλους, αυτό είναι μέρος της μόνιμης επιθυμίας σου σ’ αυτόν τον πλανήτη, θέλεις να είσαι βέβαιος πως όλοι είναι ικανοποιημένοι με τη συνεισφορά σου σ’ αυτούς…
Μ’ εκείνο το άτομο αντιλήφθηκες πως δεν υπάρχει καμμιά περίπτωση να παίξεις τον ίδιο ρόλο που παίζεις πάντα και φθάνεις σε ένα σημείο όπου χρειάζεται να κάνεις μια επιλογή που να ικανοποιεί εσένα – αυτό απαιτεί να κάνεις μια μικρή διαρρύθμιση, αντιμετωπίζεις την πρόκληση να επαναπροσδιορίσεις το ποιος είσαι και να αποδεχθείς πως όλοι οι άνθρωποι είναι εγωιστές ή συμφεροντολόγοι ή εγωκεντρικοί…
μπορείς να κοιτάξεις τις αλληλεπιδράσεις που σου συμβαίνουν και να αναρωτηθείς: ‘Πώς βοηθώ τον εαυτό μου εδώ; Ποια μέρη του εαυτού μου υπηρετώ;’
Δεν μπορείς να σώσεις, πραγματικά, έναν άλλο από τον εαυτό του…
μπορείς να του δώσεις χώρο να σώσει τον εαυτό του αλλά δεν μπορείς να τον σώσεις…
αν η Κ. είναι η δασκάλα, εσύ είσαι ο σωτήρας…
και κανείς σας δεν είναι αληθινά καλόδεχτος στην ατομική θάλασσα του εσωτερικού άδυτου κάποιου άλλου – είστε ανεπιθύμητοι εκεί επειδή πρόκειται για προσωπική δουλειά, χρειάζεται να γίνει από τον καθένα προσωπικά…
αυτός είναι ο λόγος που οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι, οι μεγαλύτεροι Masters δείχνουν δια του παραδείγματος – μαθαίνει κανείς καλύτερα πράττοντας…
Ξέρετε, τα ανθρώπινα όντα είναι σαν μαϊμούδες – είναι ευκολότερο να μιμηθείς κάποιον άλλον αντί να δεχθείς οδηγίες…
οι άνθρωποι κρατούν αποστάσεις από εκείνους που διδάσκουν ή κηρύττουν όλη την ώρα…
Ο καθένας βρίσκεται σε ένα ταξίδι προς τον εσωτερικό του εαυτό – και θέλει να μείνει πραγματικά μόνος τους…
Εσύ θέλεις να μοιραστείς την διαδρομή, όμως όταν φτάσεις στον θρόνο, στο κέντρο, θέλεις να καθίσεις πάνω του, θέλεις να νοιώσεις πως είσαι υπεύθυνος για τον εαυτό σου αφού εσύ τα κατάφερες…
δεν θέλεις να σηκωθείς από τον θρόνο σου και να προσκυνήσεις ένα δάσκαλο ή έναν σωτήρα ή κάποιον άλλον – εξάλλου γνωρίζεις πως κάθεσαι στον θρόνο της καλοσύνης, πως ο Θεός έφτιαξε τον θρόνο, πως υπάρχει χώρος για σένα…
Αν καταστήσεις κάποιον άλλον σωτήρα σου, δάσκαλό σου, τότε δεν νοιώθεις άξιος να καθίσεις στο κέντρο σου – και αυτό είναι μια άλλη εγωιστική πλευρά της ανθρωπότητας, χωρίς να είναι κατ’ ανάγκην αρνητική, θετική είναι…
– (Ε.) Θέλω να ξεχάσω πολλά πράγματα…
– Κάνουμε κάποιο κόλπο μαζί σας, άνθρωποι: σας Κάνουμε να θυμηθείτε αυτό που θέλετε να ξεχάσετε…
– (Ε.) Είναι μια μεγάλη διαδρομή και…
– Και νοιώθεις όλο και καλύτερα…
– (Ε.) Έχω συγχωρήσει ανθρώπους, και τον εαυτό μου… προσπαθώ να βοηθήσω μια φίλη που μου γκρινιάζει…
– Σε καθρεφτίζει – συμπεριφέρεσαι όπως εκείνη μερικές φορές…
γιατί δεν της λες ευθέως: Δεν είμαι ο σωτήρας σου…
– (Ε.) Βασικά, θέλω να καταφέρω να κατανοήσω τα λάθη μου και να συγχωρήσω, πραγματικά, όσους λέω πως έχω συγχωρήσει…
– Χρειάζεται να τους αφήσεις ελεύθερους, να μην τους θεωρείς υπεύθυνους ούτε καν για την συμπεριφορά τους… ρίξτους, απλώς, στη θάλασσα της ανθρωπότητας και συγχώρησέ τους ‘ου γαρ οίδασι τι ποιούσι’…
αν συνεχίζεις να προσδιορίζεις το πρόσωπο που σε στενοχώρησε, που σε χρησιμοποίησε, που σε καταχράστηκε, τους δίνεις δύναμη…
Αν μπορέσεις, απλώς, να θολώσεις την εικόνα τους και να δεις πως είναι όπως άλλα ανθρώπινα όντα, μερικές φορές προσπαθώντας απελπισμένα να βρουν το κέντρο τους, γι αυτό σε χρησιμοποίησαν στην απελπισία τους να φτάσουν σπίτι – ως σπίτι εννοώντας το κέντρο τους, τότε μπορείς να απεμπλακείς ενεργειακά από αυτά…
Το πιο δύσκολο θέμα σχετικά με τη συγχώρηση ενός άλλου είναι πως προσκολλάστε πολύ σφιχτά στην ταυτότητά τους, κρατάτε πολύ καθαρά στη μνήμη σας το τι έκαναν λάθος και το πώς έγινε αυτό αντί να θολώνετε εκείνη την εικόνα…
Έχει, πραγματικά, σημασία το ποιος σας καλεί;!
Είναι κάποιος ο οποίος έχει πιαστεί στο παιχνίδι σας του ‘Μπορώ να σε σώσω’…
μπορείς να είσαι αυστηρή μαζί της, έτσι και αλλοιώς, δίχως να μπαίνεις στην ενοχή…
Όταν οι άνθρωποι εμπλέκονται συναισθηματικά υπερβολικά, ενδέχεται να οδηγήσουν ανθρώπους εκεί που τους θέλουν να πάνε – και όχι, κατ’ ανάγκην, εκεί που θέλουν εκείνοι να πάνε… το να είσαι οδηγός-σωτήρας χαϊδεύει το εγώ…
– (Μπ.) Αυτό που με πλήγωσε περισσότερο είχε να κάνει με τη μητέρα μου…
– Τι δεν έκανες για κείνην;
– (Μπ.) Θα μπορούσα να την είχα πάρει να μείνει μαζί μου αντί να την αφήσω μόνη της…
– Οι σχέσεις μεταξύ μητέρας-παιδιού είναι οι πιο δυνατές επειδή αυτοί οι δυο ήταν οι άνθρωποι που ήταν συνδεδεμένοι και έπρεπε να χωριστούν στη γέννα – ως προϊόν σεξουαλικής ένωσης, αυτός ο δεσμός δεν σπάει ποτέ αληθινά…
αυτό που κάνεις είναι να δημιουργείς μια μελλοντική κατάσταση γνώσης, πηγαίνεις πίσω και κρίνεις τον εαυτό σου για ό,τι δεν γνώριζες – και αυτό είναι που θα διώξουμε από πάνω σου…
Συγχώρησε τον εαυτό σου διότι δεν μπορούσες να κάνεις τίποτε καλύτερο εκείνη την στιγμή…
Ξέρετε, αυτό είναι που κρατά κολλημένους τους ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι μητέρα-παιδί: το να πηγαίνουν πίσω στο παρελθόν και να κρίνουν τον εαυτό τους για το πώς συμπεριφέρθηκαν σ’ εκείνο το πρόσωπο τη δεδομένη στιγμή, το ότι πιστεύουν πως θα έπρεπε να είχαν δράσει διαφορετικά…
έτσι είναι σαν να δημιουργείται ομφάλιος λώρος…
Είναι σημαντικό να κατανοήσετε πως βρίσκεστε σε μια διαδρομή και μέχρι να κάνετε το ταξίδι και να ξεμείνετε στη βροχή δίχως ομπρέλλα, δεν θα σκεφτείτε να πάρετε ομπρέλλα πριν ξεκινήσετε – χρειάζεται να βιώσετε την εμπειρία πριν αποκτήσετε τη γνώση…
και η μητέρα σου δεν σου κρατά κακία, ξέρεις…
το πόσο υπέφερε ήταν δική της επιλογή…
κάθε ανθρώπινη ύπαρξη θέλει να υποφέρει… μέχρι να αφυπνισθεί και να επιλέξει μια διαφορετική εμπειρία ζωής…
– (Ε.) Πώς συγχωρούμε τον εαυτό μας;
– Με τον ίδιο τρόπο που συγχωρείς οποιονδήποτε άλλο: μην ταυτίζεσαι τόσο πολύ μαζί του… μην μπλέκεις την ταυτότητα σου τόσο έντονα με την εμπειρία…
– (Δ.) Εγκαταλείπω μια παλιά επιχείρηση αλλά έχω τον φόβο πως ίσως αποτύχω στο μέλλον…
– Όταν ξεκουράζεσαι, Δ., να θυμάσαι διάφορες καταστάσεις από κείνην την προσπάθεια οι οποίες σου δημιουργούν συναισθήματα…
– (Δ.) Έχω μόνον αρνητικά συναισθήματα απ’ όλο αυτό…
– Απελευθέρωσέ τα…
μπορείς να φανταστείς πως τα επιστρέφεις στη θάλασσα της ανθρωπότητας…
Έχεις δει ποτέ έναν πολυσύχναστο δρόμο με εκατοντάδες ανθρώπων να κινούνται;
Εκεί είναι που θα τα εναποθέσεις… άσε τους ανθρώπους να τα πατήσουν, να πατήσουν πάνω σ’ αυτήν την αρνητικότητα ώστε να μετασχηματισθεί – πηγαίνει μέσα στη γη…
Είναι, επίσης, σημαντικό για σένα να οραματίζεσαι μια νέα αρχή…
μπορείς να δεις έναν αγροτικό δρόμο με τον ήλιο να ανατέλλει στο βάθος και σένα να περπατάς προς το φως… αυτά τα δυο παραδείγματα οραματισμού μπορούν να σε βοηθήσουν πάρα πολύ…
Πρώτα, διώχνεις εκείνα τα αρνητικά συναισθήματα που νοιώθεις και μετά είσαι μόνη σου στην εξοχή περπατώντας προς τον ήλιο…
Όλοι μπορείτε να κάνετε αυτήν την άσκηση, ξέρετε…
– (Δ.) Νοιώθω θετικά ως προς το μέλλον…
– Πολύ καλή ιδέα να υπάρχει θετική προσέγγιση…
Τώρα, στο κλείσιμο, θα Θέλαμε να κάνετε έναν διαλογισμό γείωσης…
Κλείστε όλοι τα μάτια και βάλτε τα πόδια σας στο έδαφος…
Σκεφτείτε τι εμπειρία θα θέλατε να έχετε, μια θετική εμπειρία στον επόμενο μήνα είτε πρόκειται για κάτι συναισθηματικό είτε για κάτι σωματικό, οτιδήποτε που θα θέλατε να βιώσετε ως εμπειρία…
εστιαστείτε σ’ αυτήν καθώς Εμείς ξετυλιγόμαστε έξω απ’ αυτήν…
και αυτό που θα Κάνουμε είναι να Απομακρύνουμε οποιαδήποτε εμπόδια μπορεί να συναντήσετε κινούμενοι προς την απόκτηση εκείνης της εμπειρίας…