Θερινό Ηλιοστάσιο
Πολύ ωραίο που σας Βρίσκουμε εδώ…
Βλέπετε, Σχετιζόμαστε μ’ αυτό το μέρος και μπορείτε να μαντέψετε πως κάποιοι από Εμάς έχουν ζήσει γύρω από τον Ιερό Βράχο, οπότε είναι κάπως σαν να Επιστρέφουμε σπίτι…
Χαιρετούμε τον καθένα σας προσωπικά…
γνωρίζετε πως Δουλεύουμε πάντοτε ενεργειακά με το σώμα σας όταν βρίσκεστε σε άμεση επαφή μαζί Μας ή σε έμμεση, όταν την ζητήσετε… μπορείτε να την ζητήσετε κάθε φορά που θέλετε: για θεραπεία, για διευθέτηση, για ισορροπία, ακόμη και για μηνύματα – κι Εμείς θα Προσπαθήσουμε να συνδεθούμε…
Το άνοιγμα είναι το πιο σημαντικό μέρος του – αυτό σημαίνει πως εσείς οι ίδιοι συμφωνείτε να έλθετε μπροστά σ’ αυτήν την Δύναμη, αυτό είναι το άνοιγμα…
μετά, είναι δική σας η επιλογή το πόσο ανοιχτοί θα παραμείνετε – αν θέλετε ή όχι να παραμείνετε ανοιχτοί…
Σήμερα είναι η πιο φωτεινή μέρα του χρόνου, όμως θα ήθελε κάποιος από σας να παραμένει φωτεινός για ολόκληρο το 24ωρο;
‘Σας αρέσει το σκοτάδι;’, είναι η ερώτηση που Κάνουμε…
– (…) Μας αρέσει κάποιες φορές…
– Δεν φοβάστε το σκοτάδι – ή το φοβάστε; Καλύτερα να το δουλέψετε το θέμα…
– (…) Πώς;
– Διαλογιστείτε σ’ ένα πολύ-πολύ σκοτεινό δωμάτιο… ξαπλώστε και ζητήστε από τους φόβους σας να σας εμφανιστούν, προσκαλέστε τον φόβο σας στο δωμάτιο… το σκοτάδι είναι τόσο αναγκαίο όσο το πινέλο του ζωγράφου: χρειάζεται να μπουν κάποιες σκιές προκειμένου να ‘βγει’ ζωντανός ο πίνακας… χωρίς βάθος, δεν μπορείς να δεις και πολλά…
προκειμένου να δείτε καθαρά μέσα στην ψυχή σας, χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε το σκοτάδι… καθώς ξεκινάτε κάποιο νέο εγχείρημα ή τη μητρότητα, ίσως αποδεχτείτε πως το σκοτάδι θα φανεί, οι σκιές θα εμφανιστούν…
και αν απλώς το προσδιορίσετε για τον εαυτό σας ‘να, έρχεται το σκοτάδι’, είτε πρόκειται για πρόσωπο, είτε για συναισθηματική κατάσταση, ή για κάποιο μπλοκάρισμα, αν το ορίσετε, αν το αναγνωρίσετε, θα αποκαλυφθεί περισσότερο…
γενικώς, οι άνθρωποι δεν έχουν την τάση να αποκαλύπτονται αν τους δώσεις προσοχή;
Τι πιστεύετε;
– (…) Ναι…
– Αν τους συγχαρείς, για παράδειγμα, ή τους κάνεις μια προσωπική ερώτηση, τότε θα ανοιχτούν – το ίδιο συμβαίνει και με το σκοτάδι…
για ποιο πράγμα θέλετε να συζητήσουμε;
Βλέπετε, Θέλουμε έναν διαλογισμό…
καθώς θα δύει ο ήλιος, θα φανταστείτε τον ήλιο να μπαίνει στην γη πηγαίνοντας στον πυρήνα της – αυτό θα προσφέρει ένα επίπεδο προστασίας στην πόλη σας εδώ καθώς πλησιάζει η εποχή των πυρκαγιών… δεν θέλετε να φτάσει πάρα πολύ κοντά σε σας προσωπικά, θέλετε;
Έτσι κάνετε μια προσφορά σ’ ολόκληρη την πόλη… έρχεστε εδώ προσφέροντας το σώμα σας σ’ αυτήν την Δύναμη για να φέρει τον ήλιο, την δύναμη του ήλιου…
ο Ήλιος αντιπροσωπεύει το κέντρο του ηλιακού συστήματος, σωστά;
Τι κοινό έχουν όλοι οι Πλανήτες;
– (…) Τελευταία με απασχολεί το εγώ μου: δεν είμαι βέβαιη για το ποια είναι η θέση του στη ζωή μου…
– Το εγώ είναι ένα αναγκαίο εργαλείο ανάπτυξης – σε βοηθά να παραμένεις εστιασμένη, σε βοηθά να γνωρίζεις ποια είσαι και να βλέπεις τον εαυτό σου… το εγώ δεν πρόκειται να φύγει, θα απορροφηθεί από το Πνεύμα ή την Ουσία του Εαυτού… πρόκειται για μια διαδικασία: δεν μπορείς να το κάνεις, μπορείς να γίνεις αυτό… δεν είναι κάτι που κάνεις: να βάλεις το εγώ σε μια θέση… γίνεσαι λιγότερο εγωίστρια καθώς εξελίσσεσαι παρατηρώντας το εγώ σου…
Άλλες ερωτήσεις;
– (…) Όντας μητέρα πρόσφατα νοιώθω να θέλω να αφήνω το παιδί μου και να είμαι ελεύθερη ή έξω με φίλες…
– Εκπλήσσεσαι;
– (…) Ναι, επειδή ήθελα αυτό το παιδί πάρα πολύ, ενώ τώρα, πολλές φορές, λέω ‘αρκετά, δεν αντέχω άλλα κλάματα, θέλω να μείνω μόνη νου τώρα’ κι αυτό με κάνει να νοιώθω ένοχη…
– Θα ήθελες να δώσεις το παιδί σου για υιοθεσία;
– (…) Όχι!
– Γιατί όχι;
– (…) Θέλω να είμαστε μαζί…
– Τώρα αντιφάσκεις…
– (…) Έχω μπερδεμένα συναισθήματα…
– Εντάξει, είναι φυσιολογικό… το πιο σημαντικό είναι να γνωρίζεις τον εαυτό σου: τέτοιος τύπος μητέρας είσαι…
υπάρχουν διάφοροι τύποι μητρικής προσέγγισης… κάποιες είναι ασφυκτικές μητέρες…
αν ήσουν παιδί, θα επέλεγες μια μητέρα που θα σε έκανε να ασφυκτιάς με την προσοχή της πάνω σου ή μια ανεξάρτητη μητέρα η οποία θα σε άφηνε να νοιώθεις ελεύθερη;
– (…) Σαν παιδί είχα μια ανεξάρτητη μητέρα και πιθανόν να φοβάμαι να συνεχίσω αυτήν την παράδοση…
– Γιατί; Πώς σου έκανε κακό αυτή η προσέγγιση;
– (…) Πολλές φορές δεν ήταν εκεί όταν την χρειαζόμουν κι αυτό με έχει πληγώσει… αλλά, γενικά μιλώντας, έγινα πιο δυνατή…
– Πρώτον, είναι σημαντικό να δεχτείς πως η κόρη σου επέλεξε εσένα ως μητέρα, δεν την επέλεξες εσύ – το για ποιους λόγους, θα φανεί… ο μόνος τρόπος να λύσεις αυτό το θέμα είναι να αποδεχτείς τον εαυτό σου… δεν την παραμελείς αν την αφήνεις στα χέρια κάποιου ο οποίος την φροντίζει – φροντίζεις τις ανάγκες σου τόσο καλά όσο φροντίζεις τις δικές της…
η σχέση είναι καινούργια, είναι σαν μια σχέση αγάπης: χρειάζεται να γνωρίσεις τον άλλον – και χρειάζεσαι τουλάχιστον έξι μήνες μέχρι να τη γνωρίσεις… και μέχρι να μάθεις πότε πραγματικά χρειάζεται εσένα… εξιδανίκευσες αυτό που δεν είχες: απόλυτη αφοσίωση της μητέρας προς το παιδί πιστεύοντας πως έτσι θα ήταν καλύτερα…
– (…) Νοιώθω πως ο σύζυγός μου κινείται περισσότερο σαν μητέρα απ’ ό,τι σαν πατέρας…
– Καλό είναι αυτό, δεν είναι;
– (…) Είναι καλό επειδή με βολεύει αλλά με κάνει να αναρωτιέμαι ως προς το αν είμαι επαρκής μητέρα…
– Αν θέλεις να ζεις σ’ αυτό το διττό μυαλό του καλό/κακό, συνέχισε… αν θέλεις να αποδεχθείς αυτήν τη νέα εικόνα πιο ισορροπημένης γονεϊκότητας: να μην κρατά ένας μόνον γονιός την θηλυκή ενέργεια και ο άλλος την αρσενική γινόμενοι, έτσι, ανθρώπινες καρικατούρες των δυο φύλων…
κάθε άνθρωπος έχει και τα θηλυκά και τα αρσενικά χαρακτηριστικά…
τα νέα παιδιά το γνωρίζουν και είναι τυχερά αν μπορούν να το βιώσουν, αν οι γονείς τους είναι αρκετά σοφοί ώστε να ρίξουν τις μάσκες του φύλου τους και να είναι αληθινοί… εσύ και ο σύζυγός σου είστε αληθινοί…
Από τη δική Μας θέση, όλο αυτό είναι θετικό, έτσι έχει σχεδιαστεί – είναι η αλήθεια της επιλογής της, αυτό είναι που χρειάζεται… θυμάσαι τότε που νόμιζες πως περιμένεις αγόρι;
– (…) Πολλές φορές…
– Και Εμείς Συμφωνούσαμε μαζί σου, θυμάσαι;
Αυτό συνέβαινε όταν ζούσες στον εξιδανικευμένο μητρικό κόσμο σου όπου θα γινόσουν ‘η αφοσιωμένη μητέρα στον αγαπημένο σου γιο’…
– (…) Ακόμη και τώρα, πολλές φορές, μπερδεύομαι ως προς το φύλο νομίζοντας πως είναι αγόρι, όντας τόσο δυνατή, δυνατότερη από αγόρι…
– Κι αυτό είναι, επίσης, θετικό από τη δική Μας θέση…
Επόμενη ερώτηση…
– (Χ.) Ο αδελφός μου οδηγούσε πολύ απρόσεκτα καθώς με πήγαινε στο αεροδρόμιο χθες και το γεγονός πως έχει ένα γιο δυο μηνών με έκανε να αναρωτιέμαι για το αν θα έπρεπε να του γράψω ένα γράμμα εκφράζοντάς του τις θέσεις μου ως προς το θέμα, όμως δεν είμαι σίγουρος…
– Ίσως δεν θα έπρεπε να μπεις στο αμάξι εξ αρχής… αν είχες υποπτευθεί πως οδηγούσε υπό την επήρεια οινοπνεύματος, καλύτερα να μην έμπαινες στο αυτοκίνητο… δεν ένοιωθες την παρόρμηση να πάρεις το τιμόνι πριν μπεις στο αμάξι;
– (Χ.) Ναι, την ένοιωσα και τον ρώτησα αν ένοιωθε καλά για να οδηγήσει…
– Την επόμενη φορά θα πεις ‘θα οδηγήσω εγώ’… βλέπεις την διαφορά; Αυτό που Θέλουμε να Τονίσουμε είναι πως ήξερες πριν μπεις στο αμάξι, δεν χρειαζόσουν εκείνη την εμπειρία…
αν θέλεις να γράψεις το γράμμα, γράψτο – για σένα θα το κάνεις έτσι ώστε την επόμενη φορά να ακολουθήσεις το ένστικτό σου: ήξερες πως δεν ήταν σε θέση να οδηγήσει…
η παρόρμησή σου είναι αποδεκτή, ιδιαιτέρως αν πρόκειται για την προσωπική σου ασφάλεια, την πίστη σου σ’ αυτό που γνωρίζεις πως θέλει να βγει προς τα έξω – μην του στείλεις το γράμμα…
– (Χ.) Το μήνυμα που προσπαθεί να βγει στην επιφάνεια αγγίζει πολλές πλευρές της ζωής μου και της αλληλεπίδρασης με άλλους…
– Θέλεις, πρώτα, να γίνεις αποδεκτός…
πρώτα, αποδέχεσαι εσύ τον εαυτό σου…
μετά, θα γίνεις αποδεκτός ή θα απορριφθείς χωρίς να αντιδράς σ’ αυτό – δεν θα έχει σημασία για σένα επειδή αφ ης στιγμής αποδεχτείς εσένα, δεν χρειάζεσαι αποδοχή από τους άλλους, την έχεις ήδη…
φυσικά, όλοι δουλεύουν στο θέμα οικογενειακές σχέσεις ως προς την αποδοχή – οι οικογένειες είναι αστείες φυλές, δεν είναι;
Ίσως να επέλεξες την οικογένειά συ, αλλά την επέλεξες μη συνειδητά… είναι πολύ διαφορετικό να επιλέξεις την φυλή σου, να επιλέξεις να σχετίζεσαι με κάποιον συνειδητά…
γι αυτό αναφύονται ερωτήσεις του τύπου: ‘κάνω ό,τι είναι σωστό για το μωρό μου’ ή ‘μπορώ να έχω αλληλεπίδραση με τον αδελφό μου δίχως να τον αναστατώσω;’ Η οικογένεια υφίσταται για τον καθένα σας έτσι ώστε να θεραπεύσετε τον εαυτό σας – δεν μπορείτε να θεραπεύσετε το μέλος της οικογένειας… μην προσπαθήσετε καν… μην ασχοληθείτε καν – για όποιο μέλος και να πρόκειται…
– (Χ.) Επομένως, τι σημαίνει ίαση; Πώς λειτουργεί;
– Παρατήρηση του Εαυτού – μόνον μέσω των στιγμών μπορείς να εξελιχθείς, σε κάθε σχέση… παρατηρείς την αντίδρασή σου στην διάδραση – αυτό είναι το κλειδί π.χ. τι σε κάνει να αντιδράς ώστε να θέλεις να του γράψεις γράμμα; Θέλεις να αποδείξεις κάτι, θέλεις να αποδεχθεί πως έχεις δίκιο σχετικά με κάτι…
– (Χ.) Ίσως, μερικά χρόνια πριν, να μην ανησυχούσα τόσο γι αυτό… ειλικρινά, τώρα ανησυχώ περισσότερο για την ασφάλεια του παιδιού και την ευημερία του…
– Γιατί;
– (Χ.) Αν κάτι συνέβαινε σ’ εκείνους, το παιδί θα έμενε…
– … σε σένα…
– (Χ.) Υποθέτω, κάποια στιγμή – και δεν θα με πείραζε… αρχικά, με τους παππούδες…
Σας ρωτώ διότι Αποφεύγετε τη θέση κακό/καλό καθώς προσπαθώ να ξεδιαλύνω τι σημαίνει ισορροπία σχέσεων… ασφαλώς, Μιλάτε από ένα διαφορετικό επίπεδο αποδοχής της ζωής και συμβάντων και διδασκαλίας…
υπάρχει ιεραρχία ψυχών ή κάποια μη ηθική επαφή που θα Συστήνατε; Προσπαθώ να καταλάβω το από πού Έρχεστε…
– Έχει κανείς απαντήσεις; Ν., μπορείς να απαντήσεις στην ερώτηση;
– (Ν.) Είπατε πως δεν υπάρχει σωστό/λάθος, απλώς να παρατηρούμε την δράση…
– Την Αλήθεια, την Αλήθεια…
– (Χ.) Επομένως, ποια είναι η αλήθεια σχετικά με την γονεϊκότητα; Όταν οι γονείς φροντίζουν τον εαυτό τους, τότε μπορούν να φροντίσουν το παιδί, σωστά;
– Υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός για την αμέλεια… υπάρχουν πολλές απόψεις γύρω από το θέμα…
άλλος θάλεγε πως η Δ. παραμελεί την κόρη της τώρα και άλλος θάλεγε πως κάνει το καλύτερο που μπορεί για κείνην με το να βρίσκεται σ’ αυτήν την παρέα…
εσύ θάλεγες, ίσως, πως ο αδερφός σου παραμελεί τις ευθύνες του προς το παιδί του οδηγώντας υπό επήρεια, όμως εκείνος δεν θα συμφωνούσε, κατ’ ανάγκην, μαζί σου…
Αυτό που είναι πολύ σημαντικό από την δική Μας προοπτική είναι να φτάσετε σ’ ένα σημείο όπου να εμπιστεύεστε την παρόρμησή σας δίχως να χρειάζεστε κανέναν άλλον να συμφωνεί μαζί σας – γνωρίζετε ό,τι γνωρίζετε, αυτό είναι όλο…
και να μη σας ενδιαφέρει αν κάποιος συμφωνεί μαζί σας ή όχι – δεν σας επηρεάζει…
Εργαζόμαστε διαφορετικά με το κάθε άτομο, Εργαζόμαστε κατευθείαν με τον δικό του τρόπο… καθένας έχει τα δικά του χαρακτηριστικά, τον δικό του τρόπο να σκέπτεται, να νοιώθει, να υπάρχει…
Εμείς Εργαζόμαστε προκειμένου να σας βάλουμε στο κέντρο σας για να δημιουργήσουμε ανοίγματα μέσα στο ενεργειακό σας πεδίο έτσι ώστε να μπορέσετε να αποκτήσετε πρόσβαση στο δικό σας Πηγάδι Σοφίας…
Δεν υπάρχει ιεραρχία, δεν υπάρχει δόγμα σ’ αυτό το σύστημα – ούτε υπάρχει ανάγκη να δεσμευτείτε σ’ αυτήν την Επαφή… αποφασίζετε μόνοι σας καθώς κινείστε στο εξελικτικό μονοπάτι σας…
ο καθένας εξελίσσεται με τον τρόπο του, στον δικό του χρόνο και ταχύτητα…
Καθένας έρχεται στην ζωή με την ιδέα να γίνει φωτισμένος, αλλά οι περισσότεροι παραιτούνται γρήγορα – όλο αυτό είναι πάρα πολύ για τους περισσότερους… σίγουρα δεν είναι εύκολο και δεν Μπορούμε να το Εγγυηθούμε όμως Μπορούμε να Εγγυηθούμε εξέλιξη…
όλοι όσοι βρίσκονται κοντά Μας, γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται δίχως να γνωρίζουν, σωστά, Κ.;
– (Κ.) Δεν θέλω να φωτιστώ… σοβαρά, δεν μ’ ενδιαφέρει μολονότι υπάρχει μια τάση προς εκείνη την κατεύθυνση… δεν μ’ ενδιαφέρει αν συμβεί τώρα ή σε χίλια χρόνια…
– Αυτά είναι καλά νέα: για σένα… φυσικά, όσο περισσότερο έρχεστε σ’ αυτό το Πεδίο, τόσο λιγότερο σκέφτεστε τη φώτιση… σε νοιάζει, το σκέφτεσαι πια;
– (Κ.) Όχι…
– Δεν χρειάζεται να νοιάζεσαι, συμβαίνει από μόνο του…
– (Χ.) Αναγνωρίζω και εμπιστεύομαι την έντονη παρόρμηση να βρίσκομαι σ’ αυτό το Πεδίο…
– Είσαι σοφός άντρας…
Πού βρίσκεται ο ήλιος;
– (…) Σε λίγο δύει…
– Τώρα μπείτε σε μια συνειδητότητα όπου βάζετε τον ήλιο στην γη και αυτό φέρνει τον καθένα σας στο δικό του κέντρο – ειδικά για σένα, Κ.
Σας Χαιρετούμε και σας Καλωσορίζουμε…